sınırlar (Bitti)

☆son his☆

Gözlerimi zorlukla açtım.
Hala yerde yattığımı farkettim.
Enes uykusunda bana sarılmıştı.
Gri gözlerle karşılaştığımda kaşlarımı çattım.

"Günaydın." Yeni uyandığı için sesi kalınlaşmıştı...
Gülümsedi.

"Günaydın."

Zorlukla kalktım ve etrafa baktım.
Heryer heryerdeydi.
Eren ve Açelya yan yana koltukta uyuyordu
Elif ortalıkta yoktu Emre de yoktu.

Sude tekli koltukta uyuyordu.

Ayağa kalktım.
Enes'de kalkmıştı.
Gerildi ve yüzünü ekşitti.
Muhtemelen heryeri tutulmuştu.

Merdivenlerden saçını kaşıyarak inen Baran'ı farkettim.
Gözlerini zorlukla açmaya çalışıyodu.
"Günaydın Gece."

"Günaydın."

Dışarı çıktım.
Eren'nin arabası hala bahçedeydi.
Ve Eren...
Şoför koltuğundaydı.
Başını direksiyona yaslamıştı.
Tam uyuduğunu düşünücekken yukarı süzülen sigara dumanı düşüncemi bozdu.

Baran ve Enes'e içerde kalmalarını söyledim ve Arabaya gittim.
Kapıyı açtım ve yolcu koltuğuna oturdum.

Kafasını kaldırdı ve bana baktı.
"Gece?"

Bütün gece uyulmadığı belliydi.
"Konuşalım mı?"

"Tamam."

"Özür dilerim."

"Ne?"

"Duydun işte. Sadece beni korumaya çalışıyordun. Ama ben o kadar çabuk sinirlendim ki bunu anlayamadım bile."

"Benden nefret ediyorsun ve bu canımı yakıyor. Beni sevmemen umrumda değil. Sadece eski bizi özledim."

"Bende eski kendimi özledim."
"Herşeyi doğru yapmaya o kadar taktım ki bilemiyorum. Herşeyi batırıyorum."

Emre yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve önüme  gelen bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Seni bırakıp gitmemem gerekiyordu."

"Hayır. Başkası yüzünden sana kızmamam gerekiyordu."

Birsi kapıyı açtı ve arka koltuğa oturdu.
Sarı saçları birbirine girmiş bütün makyajı akmış sihirli bir elif vardı.

"Eve."

Emre gülümsedi.
Yeşil gözlerine bakmayı özlemiştim.
Arabadan indim ve Emreyle vedalaştıktan sonra boş eve girdim.

Enes koltukta oturuyordu.
Emre ve Açelya hala uyuyordu.

"Gece gelsene biraz."
Bana seslenen BBara'a baktım.

Kafa salladım ve peşinden yukarı çıktım.
Duvara yaslanmış kollarını birleştirmişti.
"Seni sıkıyor muyum?"

Ne demeliydim ki şimdi?

"Biraz."

"Bağzen farketmeden çok ileri gitiğimin farkındayım."

"Yo sadece senden başka bütün herkes bana zarar vericekmiş gibi davranıyorsun."

"Ben böyleyim. Her zamanda böyle olucam.
İstesen de istemesende her zaman yanındayım."

"Yanımda olmanı istiyorum Baran."
"Ama sadece senin değil."

"Sennin diğerleriyle olmana katlanamadığımı biliyorsun."

"Beni kendine saklayamazsın."
"Biliyorum. Beni sevdiğini. Ama aşk böyle birşey değil."

"Hayır Gece ben sana aşık değilim. Sadece kalan tek güzel hisselerim seninleyken ortaya çıkıyor."

Baran elimi tuttu ve kalbinin üzerine koydu.
Gerçekten hızlı atıyordu.
Nasıl bu kadar belli etmemeyi başarıyordu?

"Kalbim hiç bu kadar hızlı atmamıştı."
"Hiç bu kadar heycanlanmamıştım."
"Şimdi gelipte bana kalbinin başkasına atabiliceğini söyleyemezsin. Sen bunun nasıl olduğunu bilemezsin."
"Arkadaşın olabilir. Ama benden başka kimse sana o şekikde bakamaz. İzin vermem."

"Baran-"

"Lütfen Gece. Son kalan hislerimide sen alma."

.