Herşeye yeniden başlamak için babasının yanına dönen bir asi kız.
Onun gelmesiyle açığa çıkan sıralar.
Ve sadece onun düzeltebileceği yanlışlar.
Peki kız bir gün kalbini hiç olmadık birine kaptırırsa?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ensemde hissetiğim sıcak nefes irkilerek uyanmama neden olmuştu. Baran beni öyle bi sarmıştı ki kımıldayamıyordum bile. Ve çok sıcaktı...
Hala uyuyordu sanırım çünkü kımıldamıyordu. Barandan bana karşı kötü hiçbirşey gelmiyiceğini biliyordum.
Dönmeye çalıştım. Zor da olsa döndükten sonra Baran da düz bir şekilde yattı. Fakat boşta kalan eliyle bana tekrar sarılınca kafamı göğsüne koymak zorunda kaldım.
Baran bana iyi geliyordu. Aslında burdaki herkes bana iyi geliyordu. Bi nebze olsun gelmişte yaşadıklarımı unutmamı sağlıyorlardı...
Baran kımıldandı. Sanırım uyanmıştı çünkü kolları gevşemişti Zaten biraz daha sarılsa boğulacaktım... Biraz yukaru doğru kaydı ve daha açamadığı gözleriyle bana bakmaya çalıştı.
"Gece..."
O uykulu ve Erkeksi sesi Arsız Gece'yi harekete geçirmeye yetmişti. Bir şey demeden Baran'dan uzaklaşmaya çalıştım fakat hala bana sarıldığı için imkansızdı.
"Baran..."
"Neden?..."
"Akşam yanına oturdum sende beni yanına çektin."
"Bu kadar mı?"
N olmasını bekliyordunuz manyak bey?
"Sonra da uyuduk. Başka bişi olmadı."
Baran kafa salladı Rahatlamış gibi duruyordu.
Dışarı baktım hava kararmıştı bile. Kapı açılma sesi duyduğumda yerimden sıçradım.
Baran beni bırakmıştı saçımı düzeltim ve aşaya indim. Şükürler olsun ki Dışardaki her kimse ben koltuğa oturana kadar kapıyı açmamıştı.
"Enes?"
"Daha burda mısın?" "Baran Nerde?"
"Yukarda uyuyor." Enes kafa salladı ve içeri girdi.
"Beni eve bırakır mısın?"
"Tamam."
Enesle evden çıktık ve arabaya bindik. Evin önünde durdu ve ben inip eve girene kadar bekledi. Her seferinde yaptığı gibi...
Odama çıktım ama ilk önce yapmam gereken birşey vardı. Pijamalarımı giydim ve kaan'nın odasına gittim.
Kaan uyuyordu.
Hızlıca koştum ve yatağın üzerine zıpladım. Kaan irkilerek uyandı.
"Gece?"
"Bişey söyliyip gidicem."
"Ne?"
Cebime koyduğum kutuyu çıkarttım. "Doğum günün kutlu olsun Velet."
Kaan köpek dişlerini çıkararak gülümsedi. Evde kimse yoktu biliyordum. Babam ve leyla yemeğe gitmişlerdi.
Kaan kutuyu açtı ve içinden çıkan saate baktı.
"Sen hangi ara-"
"Bak artık aynı yaştayız diye tiripler girme! Sen hala benim Veletimsin."
Kaan sırıtmaya başladı. Ona sarıldım ve yataktan kalktım. Geldiğim gibi de geri çıktım.
Odama girdiğimde yatağımın üzerinde biri oturuyordu. Kalbim durucak gibi atmaya başladı. Enes.
