sınırlar (Bitti)

☆sırlar☆

Çocuk bize çokda yakın olmayan biryere oturdu ve ders başladı.

Tenefüs zili çaldığında hızla yerimden kalktım ama Baran aynı hızda bileğimdenntutup popomun üzeirne geri oturttu.

Sinirle Baran'a döndüm.
Okan sınıftan çıktığında sıktığı bileğimi gevşetti.

Enes ve Elif yanımıza gelmişti.
Sınıftaki herkes bize bakıyordu.
Özellikle de açelya!

Açelya yerinden kalktı ve yanımıza geldi.
İşte şimdi başlıyoruz...

"Baran? Seni buralarda görürmüydük?"
Yine bütün gıcıklığı üzerindeydi.

"Ne istiyosun açelya?"

"Sana ne oluyo?"
Tam ayağa kalkıcaken elimin üzerinde Baran'nın sıcak elini hissettim.

"Gece benim kız arkadaşım."
Bunu içeri elindeki herneyse kafasına dikerek gelen Okan'a bakarak söylemişti.

Enes bana baktı.
Sanki birşey söylememi istiyordu...
Baran a baktım Ela gözleri beni buluştuğunda kalbim deli gibi atmaya başlamıştı.

Enesin gerildiğini hissetim.
Elif şeytani bir gülümseme attıktan sonra konuştu.
"Eren keşke burda olsaydı. Onu çok özledim."

Hepimiz garip garip Elife bakarken Açelya'nın sinirden kasıldığını hissediyordum.
Sinirle dönüp gittiğinde elimi Baran'nın elinden çektim.

"Gece iki dakka gelsene."
Enes'e baktım.

"Tamam?"

Baran Enes'e döndü.
"Dikkat edin."

Kafa salladım çünkü Enes öldürücü bakışlarını baran'a yöneltmişti.
"Ha bide. Kısa sürsün."

Enesin kolundan tutarak yürümeye başladım.
Gerçekten sinirli duruyordu.
Sınıf kapsından çıkarken Okan'a baktı.

Korkmuştum. Çünkü Enes'i daha önce hiç böyle sinirli ve ciddi görmemiştim.
Ciddi olmak ona o kadar yakışmıyordu ki...

Okulun arka tarafına dolanmıştık.
Duvarın dibine oturdum.
Enes'de yanıma oturdu.

"Sana herşeyi anlatamadığım için özür dilerim."
"Herşeyi bilmeyi en çok sen hakediyorsun."

"Birdaha olmasın yeter."

"Artık senden birşey saklamak istemiyorum."

"Bende."

"Gece ben-"

"Baranın yanındayken kalbim çok hızlı atıyor!."

Enesin yüzü donmuştu.
"Bana ne olduğunu bilmiyorum daha önce böyle birşey hissetmemiştim."

"Ben sanırım a-"

"Gece."
Enes yüzünü yüzüme iyice yakınlaştırdı.
Çok yakına...

"Seni seviyorum."
Gece vE Ece birbirine girerken kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı.
Enes boşta olan elimi aldı ve kalbimün olduğu yere koydu.

"Bak. Beklemediğin birşey yaptım."
Gri gözleirni gözleirme dikti.
"Sadece Baran'dan kotkuyorsun. seni geriyor. Aynı şimdi benim sana yaptığım gibi."
"Sadece o kadar."

Sağ gözümden akan yaşı farketmemiştim bile...

"Geri zekalı! Gerçek zanettim!"

"Ama bi gün aşık olursan bana söyleme tamam mı?" "Kaldıramam çünkü"

Kafa salladım.
Ayağa kalktı ve yürümeye başladı.
Ayağa kalktım ve koşarak beline sarıldım.
Baran'nın bunu görmemesini dileyerek kafamı sırtına gömdüm.
Görseydi Enes'in kafasını koparırdı.

Sırıtmaya başladığını hissediyordum...
Geri döndü ve eğildi.
Alnını alnıma dayadı.
Gülümsüyordu.
"Ben her sana arkamı döndüğümde bana böyle sarılıacaksan olmaz bu iş..."

Bende sırıttım.
"İyi ki varsın Enes... sen olmasan muhtemelen olanlar aklımı kaçırırdım."

"Herkez gitse bile her zaman yanında olucam merak etme. Düştüğün zaman ilk ben tutucam elini."
"Çünkü benim kimsem yok. Omzumdaki yüklerin altında kalmaktan hayvan gibi korkuyorum. Ama sen varken dünyam boka sarsa bile umrumda olmuyor."

Gülümsedim.
Baran gelip Enes'in kafasını koparmadan önce geri döndük...

Yerime oturdum.
Baran'a yakın olmam Enes'i geriyordu.

....