sınırlar (Bitti)

☆aylar☆

Gözleirmi açtığımda vicudum acıyla gerildi.
Birisi beni taşıyordu.

Kafamı kaldırıdm ve soğuk gri gözlere baktım.
"Enes?"

"Şşş... burdayım."

Beni yatağa yatırdığında olduğum yerde doğrulmak için yeltendim fakat Enes omzumdan tuttu.
"Hayır.."

"Gece."

"Kaan nerde?"
"Baran?"

"Sakin ol gece."

"Enes diğerleri nerde!"

"Herkes uyuyor Gece."

"Neden?!"

"Çünkğ hepsinde uyuşturucu var."

"Enes adam gibi anlat şunu."

"Yaralandıkları için uyuşturucu verildi. Baran hariç. Canları acımasın diye."

Derin bir nefes verdim.
"Noldu?"

"Okan ve adamları bize saldırdı."

...

...

...

...

...

...

...

...

Bir ay sonra.
Olanlardan sonra evden çıkmamıştım.
Kaan'Da çıkmıyo evde kalıyordu.
Genellikle odasından çıkmıyordu.
O gerçekten değişmişti.
Masada duran telefonum titremeye başladığında kafamı pencereden ayırıp telefona baktım.
Ayağa kalktım ve masama gittim.
Ekrandaki isime baktığımda vicudum kasıldı.
ENES.

Aldım ve açtım.
"Efendim?"

"Bence artık konuşmamız gerek."

"Neyi?"

"Hepimizin sarhoş olduğu akşam."

"Tamam."

"Tamam. On dk'ya ordayım."

Telefonu kapattım ve odamdan çıktım.
Kaan'nın odasına girdiğimde uyuyan Kaan'ı farkettim.
Gülümsedim ve odadan çıktım.
Telefonumu alıp aşaya indiğimde Enes arabada beni bekliyordu.

(Bu arada ufak bir not.

Gece=19

Eren=21

Kaan=18

Baran=23

Serkan=20

Okan=22

Elif=19

Sude=17

Açelya=20

Yaşlarında)

Arabaya bindim ve kapıyı kapattım.
"Konuşalım."

"Seni öptüğüm için özür dilerim."

"Özür mü?"

"Evet?"

"Enes sen. Sen özür dilenecek birşey yapmadın."

"Olsun. Yine de seni öpmemem gerekiyordu sarhoştum o kadar."

"Tamam öyle olsun."

"Seninle oturup yalnız konuşmayı özledim."

"Bende."

Enes saçını geriye attı ve daha da dağıttı.
Kafasını öne eğdi.
Gergin olduğunu biliyordum.
Yan tarafında olan elini tuttum.
Bana bakan grilerle karşılaştığımda gülümsedim.
"Iyi ki varsın Gece."

"Sende."
"Enes?"

"Evet."

"Baranla iyi arkadaştınız dimi?"

"Evet."
"Emre ve Erenle'de iyi arkadaştım ama Baran gelince beni arada bıraktılar."

"Dördünüz iyi arkadaş olabilirdiniz."

"Evet. Ama arkadaş olmasakta Baran vardı."

"Barandan nefret ettiğini sanıyodum."

"Elife yaptığından sonra bir dönem gerçekten onu öldürmek istedim evet."
"Ama baran hep öyleydi Elifte bunu biliyordu."
"Sonradan anladım ki Baranı suçlamam saçma olmuştu. Çünkü o kendini bile düşünmez."

Gülümsedim ve başımı Enesin omuzuna yasladım.
Derin bir nefes verdim.
"Buraya geldiğimden beğri çok zaman geçti. Benim için Çok şey değişti."

"Sen geldikten sonra çok şey değişti. Burdaki herkes ben bile aynı düzene takılıp duruyorduk."
"Özellikle de Baran çok değişti."

"Karşılaştığımız ilk zamanı hatırlıyor musun?"

"Evet. Bizim mekanda seni kurtarmıştım." "zaten o zaman aşık oldum sana herzamanki gibi kafam iyidi geçen aydan önce en son o zaman o kadar kaybetmiştim kendimi... birdahaki kafayı bulduğumda aklıma yine sen geldin ve koridorda seni gördüğümde dayanamadım. Ve çok uzun zamandır en çok istediğim şeyi yaptım..."

"Enes?"
"Dalıp gittin."

"Hiç. Aklıma bişey geldi."

.