sınırlar (Bitti)

☆emre☆

kaan yılmaz

Kafamı çevirdiğimde çoktan uykuya dalmış olan Gece'yi gördüm.
İçimde birşeyler beni ona çekiyordu.
Onu burda bırakamazdım.
Nede olsa zayıf bir kızdı değil mi?
Onu kucağıma aldım ve odasına kadar taşıdım.
Üzerini iyice örttüm ve odama gittim.
Yatağa yattım fakat uyuyamıyordum aklıma hala o lanet anılar geliyordu.

"Kaan?"

"Anne?"

"Kaan nerdesin?"

"Burdayım!"

"Gidiyoruz gel."

"Hiçbir yere gidemezsiniz!"

"Baba?"

"Kaan buraya gel oğlum."

"Hayır ben annemle gidiyorum."

Babam silahı anneme doğrultur.

"Ne yapıyorsun?!"
"Onu rahat bırak!"

Babamın üzerine atlıyorum ve silah patlıyor.
Annem çığlık atıyor.
Kurşun babama geliyor fakat saçmalar gövdeme geliyor.

Yüzüm,elim,üstüm kan oluyor.
Ağlamaya başlıyorum.

"Ö-ölme!"

Annem beni kaldırıyor.

Gözlerimi açtım.

O anı aklımdan çıkaramıyordum.
Hiç bir zaman da çıkmıyıcaktı.

Gece özdemir.

Gözlerimi açtığımda karşımda velet'i görmeyi beklemiyordum.
Bu manyak bütün gece burda mıydı?

"Günaydın gece bende seni uyandırmak için gelmiştim."

"Günaydın velet."

Yine çarpık bir gülüş attı ve odadan çıktı.
O çıktığında bende kalkıp giyindim.
Üzerine siyah bir thst giymiştim.
Kot pantolonumu da geçirdim.
Saçımı iki yandan gevşek şekilde ördüm ve aşaya indim.
Leyla kaan ile birşeyler konuşuyordu.
Babam ise kahfe içiyordu.
Birkaç bişey yiyip evden çıktık.
Herzmanki gibi Tayfun bizi okula götürdü
....

Sınıfa girdim tek boş yer yine o iki manyağın önüydü.
Sinirle çantamı koydum ve oturdum.
Fakat daha da sinirlenmeme yarayan birşey oldu.
Önüme uzatılan elde papatyalı kolyem duruyordu.
Almaya çalıştım fakat başaramadım.
Arkamı döndüm.

'
"Ver onu bana!"

"Bi şartım var."

Bıkınlıkla nefes verdiö.

"Ne?"

"Okuldan sonra bizimle geliceksin."

"Ordan bakılınca mala mı benziyorum."

"O zaman kolyeye veda et."

En fazla ne olabilirdi ki.

"Tamam."

"Tamam."

Sıçtım!
Hemde çok fena.

Derse girdik biraz süre geçti.
Birsi enseme sıcak sıcak üfledi.
kımıldamadan Konuştum.

"Ne isiyorsun?"

"Benden korkuyor musun Gece? "

Gülmemek için kendimi tuttum.
Kıçımın beceriksiz mafya bozuntusu.

"Hayır."

Tenefüs çaldığında rahat bir nefes vedim bunların derdi neydi.
Okuldan sonra nereye gidecektik?
Emre yine sigara içiyordu neden kimse ona kızmıyordu?
Eren ise kağıda birşeyler karalıyordu.

"Neden benimle uğraşıyorsunuz?"

"Bir nedeni yok."

"O zaman kolyemi verin ve beni rahat bırakın. "

"Hayır."

"Emre?"

"Ne?"

"Ver şunu ciddiyim."

Kafasını kaldırıp gözlerini bana dikti.

"Bende ciddiyim."

Uzun süre bakıştık.
Zil Çaldığında önüme döndüm.

....
Dersin ortasında sırama atılan bi kağıt farkettim.
Kağıdı aldım ve açtım.

Numaranı verirsen belki okuldan sonra seni rahat bırakırım gece.

Elimdeki kalemi aldım ve cevap yazdım.

Önce kolye.

Kağıdı rasgele arkaya attım fakat bir süre durdum.

"Ah!"

Arkamı döndüm.
Kağıdı eren'nin gözüne atmıştım.
Sırıttım ve geri döndüm.

Numara.

05******

"Artık ve misin şunu?"

"Çantanın önüne bak."

Elimi çantama attığımda kolyeyi hissetim.
Hemen aldım ve boynuma takmaya çalıştım fakat olmadı.
Kolyeyi açmaya çalışan elimi iki el tuttu.
Parmakları saçıma ve boynuma deyiyordu bu muhtamelen emreydi çünkü erenin çizim yapma sesini duyabiliyordum.

Kolyeyi taktı ve ellerini çekti.

Okul bitmişti ve bende eve dönmüştüm.
Kaan'ı okuldan sonra görmemiştim.
Akşam olduğunda da evde yoktu.
Onu aramıştım fakat telefonu kapalıydı.
Gece on iki gibi canım çok sıkılmaya başladı.
Bende telefonumu aldım ve çikolata aldığımız yere gitmek için evden çıktım.

Etraf karanlıktı markete gitmek için evden biraz uzaklaşmam gerekiyordu.
Yolda yürürken bi anda durdum.
Arkamdan birsi geliyodu sanırım.
Ayak seslerini duyuyordum.
Biri değil birileri.

"Hey güzellik bu saate dışarda ne işin var?"

Birşey söylemeden yürümeye devam ettim.
Ece korkmuştu Gece ise dönüp adama kafa atmak istiyordu.

Bileğimden tuttu.

"Bırak beni!"

Birden bişey oldu.
Son hızda gelen bir araba tam önümde durdu.
İçinden birsi indi ve bileğimi tutan adama yumruk attı.
Daha sonra beni kolumdan tuttu ve arabaya sürükledi.
Kafamı kaldırıp karşımdaki adama baktım.
Vay anasını! Bu Emreydi!

Beni yan koltuğa oturtup emniyet kemerimi bağladıktan sonra kendi ışık hızında şöför koltuğuna oturdu ve gaza bastı.
Sinirden zor konuşarak.

"Bu saate dışarda ne işin var lan senin!"

"Sanane?"

"Gece! Sana zarar verebilirlerdi!"

"Ne zamanından beğri beni düşünüyorsun? bay karademir!"

Soy ismini bastırarak söylemiştim.

"Beni dinle bir daha bu saate dışarı çıkmıyorsun!"

"Yoksa? "

"Yoksa seni kaçırırım!"

"Ne?"

"Hiç mafya kitabı okumadın mı seni aptal!?"

"Hayır okumadım ama sen mafya olucak en son kişisin."

"Ya öyle mi bayan çok bilmiş?"

"Öyle."

"O zaman şu an seni evime götürdğümün farkına nasıl varmadın?"

Hassiktir!