Seni Bana Getiren Kusursuz TEVAFUK (+15)

8

"Bir yere mi gidiyordun?"

"Ben... Arkadaşlarımla buluşacaktım."

Adam şüpheyle gözlerini dikti.

"Bu saatte mi? Nerede?"

"İleride evi var."

"Yalnız mısın?"

Su, gerildi. "Evet."

"Ailen bu saatte seni yalnız bıraktı, öyle mi?"

Genç kız öksürdü.

"Arkadaşımın evi yakın."

Genç adam bir an olsun bakışlarını kızdan ayırmıyordu. "Seni bırakmamı ister misin?"

"Şey, gerek yok. Kendim gidebilirim."

"Saat epey geç oldu."

"Benim için endişelenme." Adamın hesap sorması onu germişti. Daha da canını sıkan, suçluymuş gibi adama cevap vermesiydi. Durdu. Aklına bir şey geldi. "Sen nereden böyle?"

"Otelden çıkıp biraz hava almak istedim."

"Yaa... Hangi otel?"

"Anvatar."

Su, iri siyah gözlerini adamın suratına dikti. Öyle derinlere dalmıştı ki, Ateş ona seslense irkilip yere kapaklanırdı. Birden dünyaya döndü.

"İyi akşamlar Ateş. Belki sonra görüşürüz." Yürümeye başladı. Birkaç adım attı. Adam neden ona cevap vermemişti. Tuhafına gitti. Arkasına baktı. Ateş, elleri cebinde, bacakları açık, başı dik ona bakıyordu. Kapişonu yüzünde gizemli bir gölge bırakmıştı.

"Sen gitmiyor musun?"

"Yalnız gitmeni istemiyorum." Fısıldadı. "Takipçiyi unuttun mu?"

Su sağa sola baktı. Gecenin bu vakti sokakta olması normalmiş gibi takipçinin bilinmesinden çekindi.

"Lütfen susar mısın? Ben bir şekilde kendimi korurdum. Ayrıca dediğim gibi gideceğim yer çok yakın!"

"İşim yok, seni bırakayım." Hareketlendi. Kızın tam karşısına gelince bekledi.

Su cevap vermeden ona bakıyordu. Dudağının içini kemirirken aklındakilerini ona söylerse deli damgası yer miydi? Bir yandan da bunu düşünüyordu.

"Haydi, gidelim. Su?"

"Burada ne yapıyorsun?"