Chapter 35(Unicode)

2.3K 100 24
                                    

နှောင်းရိပ် မငိုချင်ပါဘူး မောင်..

ဒီနေ့က မောင့်မွေးနေ့လေ...

မောင့်မွေးနေ့မှာတော့ နှောင်းရိပ် ဘယ်လောက်ဘဲ ငိုချင်နေပါစေ..ဘယ်လောက်ဘဲ စိတ်ညစ်နေပါစေ ပျော်အောင်နေမယ်နော်...

မောင့်အတွက်မို့...မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ပါ မောင်ရယ်...

ချောင်မှာ ကုပ်ထိုင်နေသော နှောင်းရိပ်ရဲ့ ရှေ့ကို အရိပ်တစ်ခုကျရောက်လာသောကြောင့် နှောင်းရိပ်ကိုယ်လေး အနည်းငယ်တုန်သွားလေသည်။

အရိပ်ထဲကနေ မြင်လိုက်ရတာက ထိုလူရဲ့ လက်က နှောင်းရိပ်စီကို လှမ်းလာနေသောကြောင့် နှောင်းရိပ်လည်း ကြောက်အားလန့်အားနဲ့

'ဟင့်အင်း...မလာ..မလာပါနဲ့...နှောင်း..နှောင်းရိပ်..တောင်းပန်ပါတယ်....ဒီလို ရှိခိုးပြီး..တောင်း..တောင်းပန်ပါတယ်...'

'ဆရာကတော်...ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလဲဟင်...'

စကားပြောသံကြားတော့မှ မျက်ရည်လေးဝဲကာ

'အန်တီ..မြ....??'

'အင်း..ဟုတ်ပါတယ်..ဒေါ်မြပါ...ဘယ်ကနေ..ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဆရာကတော်က ဒီမှာထိုင်နေရတာလဲ...'

'ဟို..ဟိုဟာ..ဘာ..ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး..အန်တီမြရယ်...'

'ဘာမှမဟုတ်ဘူးသာပြောတာ..ဆရာကတော့် ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကို လန့်နေသလိုဘဲ...တကယ်ရော အဆင်ပြေရဲ့လား...'

'ပြေပါတယ်..ဟို အန်တီမြ..နှောင်းရိပ်ထိုင်တာ ကြာသွားလို့ နှောင်းရိပ်ကိုထူပေးလို့ရမလားဟင်...ခြေထောက်က ကျင်နေလို့...'

'ရပါတယ်ရှင်..ကဲ...လာ...'

'ကျေးဇူးပါ အန်တီမြ....'

'ကောင်းကောင်းရပ်နိုင်ရဲ့လား...'

'အင်း...'

'အန်တီမြသွားတော့လေ..နှောင်းရိပ် ကိုယ့်ဘာသာဘဲ သွားတော့မယ်...'

'အင်း..ဒါနဲ့ ခဏနော်....'ဟုဆိုကာ ဒေါ်မြက နှောင်းရိပ် ကွယ်ရပ်နေသော နံရံဘက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး

'ဒါ..ဒါက..!!ဆရာကတော်..အင်္ကျီအနောက်က...ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ...???'

'ဗျာ...အော်...ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး...ဒီတိုင်း သံနဲ့ ငြိပြီး ပြဲသွားတာပါ..'

နှလုံးသားကို အရင်းတည်၍ ချစ်ခဲ့ရပါသော ကိုကိုWhere stories live. Discover now