နေ့လည်၂နာရီ....
ထုံးစံအတိုင်း နှောင်းရိပ်တစ်ယောက် ချက်ပြုတ်ကာ ရေမိုးချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲနေတုန်း
'ဒေါက်....ဒေါက်...!!!!'
'ဟုတ်ကဲ့ ....အန်တီမြလားဗျ...???'
'ဟုတ်ပါတယ် ဆရာကတော်...ကျွန်မပါ....ဧည့်ခန်းထဲမှာဆရာကတော်ရဲ့ အသိမိတ်ဆွေရောက်နေလို့...'
'အော်...ဟုတ်ကဲ့...နှောင်းရိပ်အဝတ်လဲပြီးလာခဲ့မယ်နော်...'
အန်တီမြထွက်သွားပြီး မကြာလိုက်...နှောင်းရိပ်လည်း ဧည့်ခန့်ထဲကိုသွားလိုက်တော့
'ဟယ် ..အကိုကောင်းခန့်...'
'နှောင်းလေး...အကိုလာလိုက်လို့ အနှောက်အယှက်ပေးမိသလိုများဖြစ်သွားလား....??Sorry ပါကွာ...'
'မဟုတ်တာ...အကိုရယ်...ဘယ်ကသာအနှောက်အယှက်ဖြစ်ရမှာလဲ...အကိုလာလို့ နှောင်းရိပ်တောင် အဖော်ရသေး...'
'အင်းပါ..ကဲ..လာပါဦး..ထိုင်ပြီးစကားပြောရအောင်...'
'ဟုတ်..'
နှောင်းရိပ်လည်း ကောင်းခန့်ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်ရင်း
'ဒါနဲ့အကို အပူသောက်မလား..အအေးသောက်မလားဟင်...နှောင်းရိပ်ဖျော်ပေးမယ်လေ..'
'နေပါနှောင်းရယ်...အကိုဒီကိုလာတယ်ဆိုတာက နှောင်းလေးကို တွေ့ဖို့ သက်သက်လာတာပါ...အကို့ကြောင့် အလုပ်ရှုပ်မခံပါနဲ့...'
'မဟုတ်တာ..ခဏလေးနော် အကို...နှောင်းရိပ် အအေးလေးဘဲဖြစ်ဖြစ် သွားဖျော်ခဲ့မယ်...'
ထိုအချိန် ဒေါ်မြက ရောက်လာကာ
'အမလေးဆရာကတော်ရယ်...ထိုင်နေပါရှင်...ဒေါ်မြယူလာပါတယ်..ဟောဒီ့မှာ အအေးနဲ့ မုန့်လေးတွေ...'
'အာ...ကျေးဇူးပါ အန်တီမြရယ်...'
'ရပါတယ်ရှင့်..ကဲ..ဒီက ကလေးလဲ စားလိုက်ဦးနော်...'
'ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်တော်ရောက်လာတာနဲ့ကို အန်တီမြတို့ အလုပ်ရှုပ်ရပြန်ပြီ...'
'မဟုတ်တာကွယ်...ဒီက မောင်ကောင်းခန့်လာတာလည်း ကောင်းပါတယ်...မဟုတ်ရင် ဆရာကတော်က တချိန်လုံး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ငိုနေတော့တာ...အပြုံးအရယ်ဆိုတာမရှိဘူး...'
YOU ARE READING
နှလုံးသားကို အရင်းတည်၍ ချစ်ခဲ့ရပါသော ကိုကို
Romanceနှောင်းရိပ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အချစ်ဆိုတာ ကိုကိုနဲ့တွေ့မှ ဒီနှလုံးသားလေးက ခံစားတတ်လာတာပါဗျာ... ကျွန်တော် ကိုကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်... ဒါပေမယ့်..ကိုကိုက ရက်စက်တယ်သိလား...ကျွန်တော့်ကို အရမ်းမုန်းတယ်တဲ့...သေလောက်အောင် သတ်ဖြစ်ချင်လောက်အောင်ကို မုန်းတယ်တ...
