Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

36-Yeşil Gözlü Sevgilim💚💚💚

Kır Çiçeklerim yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Çok fazla beklettiğimi düşünmüyorum. Gayet te uzun bir bölüm oldu üstelik. Beğeneceğinizi ümit diyorum. Okuma ve oy sayılarını arttırmaya gayret edelim lütfen. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hepinizi kocaman öpüyorum. 😘😘😘

Rabia Deniz KONUK

~Kerem~

Arabayı garaja park ettikten sonra kilitleyip direk eve geçtim. Gecenin bir yarısı ama gözümden uyku geçmiyordu. Odamın kapısını açacaktım ki koridorun başında Zeynep'i görmemle kaldım. Bu saate kadar beni mi beklemişti. Yanıma gelip hiçbir şey demeden sımsıkı sarıldı. Bu bozuk moralinin üzerine ilaç gibi gelmişti. Geri çekilip yüzümü avuçladı.

"Aklım sende kaldı. Neredeydin bu saate kadar?"

"Selin'i eve bıraktım. Biraz konuştuk sonra işte uyuyana kadar beklememi istedi."

"Çok üzgün müydü?"

"Sence?"

"Tahmin edebiliyorum. Ne konuştunuz peki?"

"Çok yorgunum Zeynep sabah konuşsak?"

"Kavga mı ettiniz?"

"Yarın konuşalım Zeynep?"

Başıyla onayladıktan sonra alnına bir öpücük kondurup odama girdim. Üstündekileri sökercesine üzerinden çıkartıp duşa girdim. Çıktığımda daha edebileceğim şeyler giyindikten sonra yatağa uzanıp bu akşam ve sonrası olanları düşündüm.

Flashback.

Selin hiçbir şey demeden gözü yaşlı bir şekilde kafeden çıkınca arkasından gitmem gerektiğini farkedip Zeynep'e eve gitmesi gerektiğini söyleyip Selinin peşinden gittim. Arabasına doğru ilerlerken kolundan tuttum. Sinirli gözlerle bana dönüp bağırmaya başladı.

"Bırak beni, dokunma bana."

"Bağırma Selin. Bütün gözleri üzerimize mi toplamak istiyorsun?"

"Umrum da mı sanıyorsun ha, ayrıca daha demin Zeynep'le olan samimiyetiniz sayesinde bütün gözleri üzerinize toplamıştınız zaten. O şahane görüntü varken kim bize bakar ki değil mi ha söylesene?"

Ne diyeceğim hakkında en ufacık bir fikrim yoktu. Haklıydı. Az önceki gördüklerinin savunulacak bir yanı yoktu.

Söyleyecek birşey bulamadığım dan başka birşey söylemesine müsade etmeden arabasına bindirip şoför koltuğuna ben oturup Selinin evine sürdüm.

Hiçbir şey demeden arabadan indiğinde hızla evine girdi. Ona bir açıklama yapmak zorundaydım. Bu kadarına hakkı vardı en azından. Şimdi çekip gidersem sonra herşey daha sarpa sarabilirdi.

Salona girdiğim de kollarını göğsüne birleştirmiş gözü yaşlı beni bekliyordu. Sinirle ve benim de sinir olacağımı bildiğinden içki şişelerinin olduğu yere gidip kendine bir içki doldurup bir yudum da içti. İkinci bardağı doldurunca sinirle ona doğru ilerleyip zorla elindeki kadehi alıp yere fırlattım. Paramparça olmuştu.

"Karışma bana."

"Karışmayayım öyle mi? Niyetin ne senin ha bu içtiklerin mi kendine getirecek seni?"