Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

10-Annemi istiyorum

Bu bölümü AsliAydin52 wattpad kullanıcısına ithaf ediyorum. Bana bir  sormuştu o sorunun sadece ipucusunu son cümlemde paylaşıyorum

Okuyucularım bu bölüm de acıklı sahneler de var ama Zey-Ker sahnelerini bu bölümde sizin için biraz fazla koydum umarım beğenirsiniz. Hepinizi kocaman öpüyorum.

İyi okumalar bol okumalarınızı ve oylarınızı da bekliyorum.

Zeynep~

Zehra hanımın öpücüğüyle gözlerimi açınca gülümsemeye başladım nedem bilmiyorum ama ilk gördüğüm günki gibi kızamıyorum ona beni gerçekten artık bir anne olarak sevdiğine inandırıyor galiba ama yinede az da olsa bir burukluk var içimde ona karşı kahvaltıya çağırınca müsaade istediğimi söyledim.

Lavabodan çıkınca direk bugünkü kombinimi giyinmeye başladım bu kıyafetlerimini eskileriyle uzaktan yakından alakası yoktu giyinmeyide aslında hiç beceremeyen tiplerdendim ta ki bu eve gelene kadar herşeyim hatta zevklerim bile değişmişti.

Üstümü giyinirken telefonumu kontrol ettim bir mesaj arama falan var mı diye Zeynep Mazah tan Zeynep duran olunca arkadaş çevrem bile genişlemişti ara ara sokakta görüpte selam vermeyenler bile sanki 40 yıllık dostmuşuz gibi telefonlar edip mesajlar atıyolardı tabiki çıkarcılardan başkası değildi.

Tam makyaj masama oturup makyaj yapacaktım ki aşağıdan gelen bağrışmalarla işim yarıda kaldı hızla merdivenleri inip sonuna geldiğimdeyse gördüğüm görüntüyle şok oldum.

Karşımda kavga edenler öz annem Zehra ve günlerdir görmeyipte kokusuna hasret kaldığım beni bu yaşıma kadar bakıp büyüten anneliğini esirgemeyen Yonca'dan başkası değildi.

Ne işi vardı ki burda beni evden kendisi kovmuştu istemediğini söyleyip şimdi neden geldi acı çektirnek için mi? Biraz daha yaklaşıp bağrışmalarını dinlemeye başladım.

Zeh:"Bana bak niyetin ne neden burdasın bilmiyorum ama iyi bir nedenden burda olmadığın kesin Zeynep uyanmadan önce hemen defol git burdan tamam mı?"

"Hiçbir yere gitmeye niyetim yok aksine ilk defa karşında dik duracak kadar cesaretlendim".

Bunu diyince Zehra hanımın annemin kolundan tutarak sürüklemeye başladı.

"Gel o zaman dışarda konuşalım Zeynep'in seni görmesini istemiyorum".

Ne görmesinden bahsediyor ki bu kadın deminden beri onların kavgalarını izliyorum zaten.

"Bana bak Zehra, bana bunu yapmaya hakkın yok Zeynep'i doğar doğmaz kucağıma veripte bir gün oldun arayıp sormadın bir isteiği var mı yok mu diye şimdi yıllar sonra çıkıpta benim bakıp büyüttüğüm babasızlığını bir gün bile hissettirmediğim kızımı eşinle beraber zorla evime gelip benden alıyorsun."

Bu lafından sonra zaten göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı bile.

"Ben bir hata yaptım bunu hiç inkar etmedim ama ne kadar çok canımın yandığını bir ben bir Allah biliyor kızımı Zeynep'i düşünmediğim bir an bile olmadı bunları bilmediğin için ordan ahkam kesmek ne kadar değil mi?"

"Peki sen benim yaşadıklarımı biliyor musun? Ha biliyor musumda? Konuşuyorsun hayatım boyumca çocuk sahibi olamadım kocam bile bu yüzden boşadı beni ona bir evlat veremediğim için".

Bunu duyunca şok oldum bana babam sandığım adam için öldü demişti çocuğu olamadığı için mi annemi terketmiş bu kadar acıyı yaşadın mı sahiden anne?