Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

47-Üniversite Sınavı

Kır Çiçeklerim 🌼🌼🌼 yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Bakın bu sefer sizi hiç bekletmeden çok etken attım bölümü. Bundan sonra da elimden geldiğince erken atmaya çalışacağım. Sizden tek ricam bu hikayeyi oylarken yorum yaparken başka başka insanlara da tavsiye edip okumalarını sağlamanız. Okuma ve oy oranlarını arttırmaya gayret edelim lütfen.  Oy kullanırken yorum yapmayı da ihmal etmeyelim. Çünkü ne kadar söylemek istemesem de söylemeye mecburum, yazıpta attığım her hikayenin sonunda kullanılan oy ve yapılan yorum sayıların dan ne yazıkki memnun değilim. Ben sizin için sizi merakta bırakmamak için yazıp atıyorum. Sizde bunun karşılığında bana yardımcı olun lütfen. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hepinizi kocaman öpüyorum. 😘😘😘

Rabia Deniz KONUK

~Kerem~

Şu an karşımda bulunan biyolojik olarak kuzenim ama hiç bir zaman kuzenim olarak görmediğim  şerefsizin ağzını burnunu kırmak istemek için can atsam da son Eylül'ün öz babası olduğu gerçeğini yüzümüze vurmuş olması hepimize bir kal gelmesi için büyük bir neden di.

İnkar edecek durumda değildik. Elinde kapı gibi DNA TESTİ vardı. Nasıl ve nerden aklına geldi de bu yola başvurduğu hakkında en ufacık bir fikrim yoktu. Hayır onu geçtim. DNA testi çocuk oyuncağı mı canı isteyen gidip babalık testi yaptırsın. Eylül le ne ara samimi oldu? Test için gereken örneği ne ara aldı? Düşünüp durdum bu kısa zaman diliminde. Bir dakika tabi ya? Mardin de geçen kısa ve de güzel günlerimiz de Nisanın bu zamana kadar yaşadığı acı gerçekleri kendi ağzından dinlerken Eylül'ün çığlığıyla korkup kapıya çıkmıştık.

FLASHBACK.

Bir kaç dakika sonra dışarıdan Eylül'ün bağırış sesini duyunca hepimiz aynı anda hızla dışarı çıktık. Eylül Ezginin kucağında ağlarken Bulutta karşısındaki yabancı adama bağırıp çağırıyordu.

"Ya vallahi kardeşim canını yakmak istemedim. Sadece sevecektim."

"Ne oluyor burda Bulut?"

"Bu adam Ezginin saçını çekip ağlattı Kerem abi."

"Yok abi vallaha ya. Hani çok tatlı ya biraz seveyim dedim sadece."

"Sizin çocuk sevgi anlayışınız bu mu Allah aşkına beyefendi."

Benim birşey dememe müsade etmeden Zeynep adama diyeceğini demişti. Zaten az önce yaşadıklarımız dan sonra kimseye bağırıp çağıracak Halim yoktu.

"Neyse kardeşim sevdin işte, hadi şimdi uza." Daha başka birşey demeden hızla uzaklaşarak gözden kayboldu. Hiçbirimiz birşey demeden eve girdik.

FLASHBACK SON.

Tabi ya. Ulan ben nasıl uyanamadım bu tezgaha? Ulan şerefsiz arkamızdan iş çeviriyormuşta haberimiz yokmuş.

"O gün Nisanı sevme bahanesiyle saçını çeken adam, senin adamındı değil mi?"

Zeynep ve Duygu ise yeni yeni konuya uyanıyorlardı. Bu şerefsizin bu kadar ileriye gidebileceğini tahmin edebilmeleri için benim kadar iyi tanımaları lazım dı.

"Mecbur kaldım Kerem, birinize gelip adam gibi sorsam gerçekleri olduğu gibi anlatacak mıydınız?"

Dişlerimi birbirine sıkıp ellerimi yumruk yapmıştım. Her geçen gün biraz daha kendini küçültmeye bayılıyordu. Ben onunla yüzleşmek gerekenleri yıllar önce yüzleşmiştim zaten şimdi sıra benden de önce canını yaktığı kızda idi. Zamanın da eğer onun hayatını mahveden adamın kim olduğunu bana söyleseydi eğer belki de şu pisliği kendi ellerimle öldürürdüm. Bana yaptıklarını bir kenara atarım bu pislik için elimi kana bulamam ama benim en yakınlarıma yamuk yapanı da yaşatmazdım. Şimdi elime bir fırsat geçti hapis mapis hiç umrumda olmadan bu pisliği diri diri toprağa gömebilirdim. Ama bunu yaparsam eğer benden çok Duygu ve Eylüle kötülük yapmış olurdum. Bir yanım diyor ki bu yaşına kadar babasız kalmış, bu saatten sonra da kalsın biz onun en büyük ailesiyiz. Böyle babası olacağına hiç olmasın daha iyi diye cümlelerini sıralarken, bir yanımda ne kadar şerefsiz olursa olsun, kardeşin gibi gördüğün kızın onunla bir geçmişi var. En önemlisi de çocuğunun babası, belki de ona gerçekleri anlatmak için yanıp tutuşuyor. Eğer bu değmeyecek pislik için elini kana bularsan eğer yıllar önce bu pisliğin duyguya yaptığı gibi şimdi sende ona kötülük yapmış olacaksın Kerem deyip beni engellemeye çalışıyordu.