4-Hallowen Partisi

493 103 9
                                    

~Zeynep~

Karşımdaki annem ve Duran çiftine bakıyorum şaşkınlıkla. O kadın bana kızım mı dedi? Burda ne işleri var?

"Pardon! Neden ağlıyorsunuz? Ve de burada ne işiniz var Zehra Hanım?" Dedim ona bakarak annemde ağlıyordu.

"Anne iyimisin? Neden ağlıyorsun? Sana birşey mi dediler" dedim yanına giderek.

"Ne, ne annesi? Benim senin annen, sen benim kızımsın". Dedi Zehra hanım, ağlayarak beni kollarımdan tutup sarsarak.

Ne diyor bu kadın ne saçmalıyor.

"Zeliha sakin ol!" Dedi Yılmaz Bey onu kendine çekerek.

Ze:"Burada neler olduğunu bana açıklarmısınız?"

"Kızım gel otur". Dedi annem oturarak.

"Anne".

"Kızım, Zehra haklı sen bizim kızımızsın". Dedi Yılmaz Beyin bu lafından sonra hayretle onlara baktım.

"Siz ne dediğinizin farkında mısınız?"

"Sana herşeyi anlatacağım kızım". Dedi Yılmaz bey bana yaklaşarak.

"Bu dediğinize inanacağımımı sandınız. Benim annem Yonca, babamda yok!"

"Hayır senin annen Zehra, babanda benim kızım".

"Hayır hayır olamaz öyle şey anne bir şey desene". Dedim ağlayıp annemin elinden tutarak.

"Anne konuşsana"!

"Doğru... onlar senin gerçek ailen". Dedi yanaklarını silerek.

"Yalan söylüyorsun!" Dedim yaklaşarak.

"Benim annem sensin". Dedim yanaklarından tutarak.

"Zeynep... kızım... ben senin öz annen değilim. Senin gerçek annen, Zehra Duran senin birde baban var üstelik, Yılmaz Duran."

"Hayır! Olmaz öyle şey benim gerçek annem sensin, neden yalan söylüyorsun anne? Seni tehdit mi ettiler". Dedim ağlayarak sonrada onlara döndüm.

"Ne istiyorsunuz bizden? Annemi neden böyle kötü bir yalan söylemeye mecbur bırakıyorsunuz?" Dedim bağırarak ağlarken. Küçük bir çocuk gibi ağlıyordum ama benim yerimde kim olsa ağlardı.

"Kızım biz yalan söylemiyoruz sen bizim gerçek kızımızsın, sana herşeyi ama herşeyi anlatacağım. Yeterki sana bir kez sarılayım." Dedi Yılmaz Bey bana yaklaşarak.

"Hayır benim bir tane annem var, siz benim için yabanacısınız. lütfen evimden çıkın."

Zeh:"Yapma kızım".

Ze:"Bana kızım deme, benim annem Yonca."

Zeh:"Tamam gidelim Yılmaz. Ama senden vazgeçtiğimizi sanma tekrar geleceğim". Dedi ve devam etti. "Sen benim dünyama aitsin, sen Zehra Duran'ın kızısın seni evimize götüreceğim olman gereken yere". Dedi ağlayarak.

"Durun! Adam akıllı konuşalım, Zeynep sende sakin ol!" Dedi annem kısılmış sesiyle.

"Gel biz bir hava alalım". Dedi İpek kolumdan çekerek.

Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin