Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

49-AŞK ÇİÇEKLERİ🌹

KIR ÇİÇEKLERİM YENİ BİR BÖLÜMLE DAHA KARŞINIZDAYIM. BİRAZ BEKLETTİM BU SEFER FARKINDAYIM. AMA SIRF SİZİN İÇİN BAYAĞI UZUN BİR BÖLÜM YAZDIM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. OKUMA VE OY ORANLARINI ARTTIRMAYA GAYRET EDELİM LÜTFEN. YORUM YAPMAYI DA İHMAL ETMEYELİM LÜTFEN. BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE DİLERİM. HEPİNİZİ KOCAMAN ÖPÜYORUM. 😘😘😘

RABİA DENİZ KONUK

~Kerem~

O Hayri denilen adama laf anlatmak çölde su bulmaktan daha zordu. Ben öyle derken o tersini anlıyordu. Ama sevdim çocuğu ya, söylediklerimi anlayamasa da anlayabilmek için tekrar tekra ısrar ederek anlatmamı istedi. Badeye olan aşkını dile dökemeyecek kadar utangaç olsa da onun aşkını kazanabilmek için bunca yıl var gücüyle çabalamış. Ve yorulmadan yoluna kaldığı yerden devam ediyor. E bizde bu kardeşimizin gönül ilişkisinin yolunda gitmesi için bazı destekleri üzerinden esirgemeyeceğiz.

Zeynep bizi bırakıp yukarı çıkınca bizde Hayri kardeşimle bayağı bir erkek erkeğe dertleştik. Yarım saat sonra Zeynep üstündeki kıyafetleri değiştirmiş bir biçimde aşağı indi. Gerçekten böyle spor giyinmek te benim güzelime yakılıyordu. Çuval da giyse güzellik sıfatının yakıştığı tek kız   olarak kalacaktı. Bunu hiçbir şey bozamazdı. Ama Zeynebin halinde bir tuhaflık sezdim. Belli etmemeye çalıştı ama benim gözümden kaçmaz Hayri çıktıktan sonra neler olup bittiğini sordum ama birşey olmadığını söyledi. Akşamın ilerleyen saatlerinde saatin epey geç olduğunu farkettim.

"Güzelim bayağı geç oldu. Artık kalksak mı, elemanlar kapatır çıkar."

"Yok ya daha erken, ama sen istiyorsan git. Ben kendi arabamla gelirim."

"Olur mu öyle şey Zeynep, bu saatte seni burda tek mi bırakacağım, beraber geldik beraber gideriz."

"Gerçekten hiç gidesim yok Kerem, ben eskiden kafelerde eleman olarak çalıştığımda da böyle mesai olmamasına rağmen zevk olarak kalıp çalışmayı tercih ederdim."

"Zeynep ne oluyor bir yukarı çıktın indin, bir tuhaflık seziyorum halinde? Bak benden birşey ler gizlemiyor sun değil mi?"

"A-aaa saçmalama Kerem senden ne gibi birşey ler gizleyebilirim ki, ben senin en yakının değil miyim? Bana güvenmiyor musun yoksa?"

"Sana güvenmesine güveniyorum ama, bazen şu esrarengiz tuhaf hallerine anlam yüklemekte çok zorlanıyorum."

"Bitanem gerçekten birşey yok. Eve erken gitmek istemiyorum sadece."

"E tamam o zaman kafede ne kadar beklemek istiyorsan söyle beraber bekleyelim."

Telaş içinde kalkıp beni de ellerimden tutup kaldırdı. Ne oluyoruz ya?

"Yok yok hem sen bugün çok yoruldun, gidip biraz dinlenmek senin de hakkın. Seni böyle yorgun görünce ben çok üzülüyorum biliyor musun?" Tabi dudaklarını olabildiğince beni deli edercesine büzerek konuşuyordu.

"Zeynep gerçekten iyi olduğuna emin misin?"

"İyiyim hayatım çok iyiyim, sen nasılsın."

"Bende iyiyim." Ortada bir tuhaflık var ama dur bakayım çıkar yakında kokusu?

Ne kadar itiraz etsem de Zeynep hanım itirazlarımı yersiz bıraktı. Aslında bir yanda doğru söylüyordu. Bugün ki üniversite sınavı, Hayri olayı derken bayağı bir yorulmuştum. Hemen gidip bir mışıl mışıl uykuya ihtiyacım vardı. Benim aksime ki Zeynep bayağı bir yerinde dinç duruyordu.