Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

54-Annelik Hakkı

Kır Çiçeklerim🌼🌼🌼 yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Yine iki haftaya yakın bir süre kadar beklettim farkındayım. Ama bazen hiç yazma hevesim olmuyor malesef dua edin de sürekli yazma isteğim oluşsun. Sakın tıkantı artık hikaye üretemiyor diye de düşünmeyin aklımda öyle dolu dolu bölümler varış hayal bile edemeyebilir siniz. O güzel şahane bölümleri hayal etmek bile zor olacak emin olun. Neyse şimdilik benden bu kadar. Sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Oldukça uzun bir bölüm oldu bu arada. Beğeneceğinizi ümit ediyorum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere dileğiyle. Okuma ve oy sayılarını arttırmaya gayret edelim lütfen. Okurken yorum yapmayı da ihmal etmeyelim ne olur. Ve lütfen bu hikayeyi olabildiğince başka başka okurlara ulaştırmaktan çekinmeyin. Ben sizin için upuzun bölüm yazıp atıyorum ama okuma ve oy sayılarını görünce üzülüyorum gerçekten. 😔  Şimdilik hoşçakalın, Hepinizi Kocaman Öpüyorum. 😘😘😘

Rabia Deniz KONUK

"Kerem"

Bembeyaz koridorlar, geldiğimizden beri ağlamaktan perişan olmuş bir anne, ve de ne kadar onu teselli etse de  kendi göz kızarıklıklarını bir türlü yok etmeyi beceremeyen bir baba. Evet bu orta yaşlı çift korkunç haberi aldıktan beri kızlarının ameliyat odasından iyileşmiş bir şekilde çıkmasını ümit eden bu karı koca benim onu terkettiği m için balkondan atlayacak intaar eden Selinin anne ve babası idi.

Haberi aldığımdan beri şoktan çıkamadım. Benim o durgun halim üzerine buraya kadar gelebilmem bile bir mucize, Zeynep'in yanımda olup bana destek vermesi zaten benim güç kaynağımdı.

Şimdide koridorda yere çömelmiş oturuyorduk. Zeynep koluma sımsıkı girmiş başını omzuma yakın tutuyordu .

"Üzülme tamam mı o iyi olacak."

"Nasıl üzülmeyeyim ki Zeynep görmüyor musun? Bütün bunların tek suçlusun benim anlıyor musun başka hiç kimse değil. Sırf senden uzak duracağım diye Seline evlenmek için boşu boşuna ümit vermiş olmasaydım eğer bütün bunlar olmazdı."

"Kerem kendini suçlamaktan vazgeç, selin senin onu büyük bir aşkla sevmediğini zaten biliyordu, buna rağmen seninle evlenmek istedi. Mutsuz bir evlilik yaşayacağınızın o da farkındaydı."

"Yinede kendime çok kızıyorum Zeynep, kendime de kızıyorum Seline de benim gibi bir adam için cesaret ettiği şeye bakar mısın, ya ben onu ortada bıraktım ya ortada, istese benden çok daha iyisini bulabilirdi, dışarda o kadar hayranı varken benim gibi bir serserinin peşinde koşmaktan vazgeçmedi."

"Unuttuğun birşey var Keremciğim, o serseri dediğin çocuk benim sevgilim oluyor, ve lütfen sevgilime de serseri deyip durma." Ah Zeynep ah napacağım ben seninle? Şu durumda bile keyfimi bir tık yerine getirmek için de elinden geleni yapıyordu. Sen de olmadan bu adamı kim böyle mutlu ederdi.

Önce bir koridorda durun anneme ve babama baktım. Kendi aralarında konuşuyorlardı. Yengem ve amcam da gelmek istemişler, babamlar hastane Birde selinin anne banasına bakmıştım ama deminki hallerinden pek farklı bir durum göremedim malesef. Yazık onlara da kızları bu hayattaki en büyük hazineleri benim yüzümden başına birşey gelecek olursa eğer hayatım boyunca bana nefret gözlerle bakacaklardı.

Hazır kimsenin bize doğru bakmadığını fırsat bilerek sevdiğim kadının yanağını hızla öpüp geri çekildim. Şu an en ihtiyacım olan şey, güzellik sıfatının yakıştığı tek kadın olan kadınının mis kokulu yanaklarını doyasıya öpmekti. Doyasıcaya öpeceğim fırsatı şu an bulamasam da şimdilik masum bir öpücüğe razıydım.