Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

12-Sonsuzluğa Yolculuk

~Zeynep~

Karşımda sinirli gözlerle Tolga'yı görünce elim ayağım birbirine dolaştı. Bir anlığına telaşla Kerem'e baktığımdaysa benim kadar olmasa da endişeli gözlerle bana bakıyordu. Napıcaktım ben şimdi ne açıklama yapacaktım daha kendime bile ne söyleyeceğimi bilmiyordum ki.

Arabadan hızla inip Tolga'nın karşısına geçtiğim de. Sadece kekeleyerek ismini söyleyebildim.

"Ş-şey Tolga."

"Siz az önce napıyordunuz orda?"

Sesi şaşkınlık içinde olsa da içinde sakladığı kızgınlık ve en önemlisi kırgınlığı görebiliyordum.

"Bak yanlış anladın" ellerimle yüzünü avuçlayıp devam ettim "hani sana anlatmıştım ya öz annem annemle görüştürmüyor diye saolsun Kerem annemi ikna edip beni buraya getirdi annemle görüşmeme yardımcı oldu. Bende ona teşekür ediyordum."

Hızlı kendini geri çektiği an neye uğradığımı şaşırdım. Bağırarak konuşuyordu.

"Zeynep ne teşeküründen bahsediyorsun adamla dip dibeydiniz bu ne yakınlık resmen seslenmesem öpüşecektiniz."

Hızla ondan uzaklaşıp bu sefer bağıran ben oldum.

"Ne diyorsun sen Tolga? Ne öpüşmesi? ne yakınlığı?"

Kerem artık müdahale etmesi gerektiğini anlayıp arabadan inerek hızla yanıma geldi.

"Zeynep bir sorun mu var?"

"Kerem bir dakika". Diyip durması için elimi kaldırıp işaret ettim. Ama hiç oralı olmadı bildiğini okudu.

"Arkadaşım bir sakin olsan. Düşündüğün gibi değil."

"Sanane lan! Sen kim oluyorsunda sevgilimle arama giriyorsun seni zaten ilk gördüğüm andan itibaren gözüm tutmamıştı. O kadar çevrendeki kızlar bitti şimdide sevgilime mi göz diktin?"

Deyip Kerem'in üzerine yürümeye başladı. Aralarına girip ayırmaya çalışıp bir yandan da Tolga'ya laf yetiştiriyordum.

"Ya Tolga ne diyorsun sen? Ne göz dikmesi ya o benim kuzenim."

"Kuzenin olması aranızda birşey olamayacağı anlamına gelmez kaç gündür telefonlarımı da açmıyorsun? Demin seni öpecekken halinden pek memnun gibiydin."