Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

67-ZEHİR GİBİ BAKIŞLAR

Kır çiçeklerim 🌼🌼🌼 bir haftalık aranın ardından yeni bir bölüm daha karşınızdayım. İçimde olan yazma isteğimden sizi fazla bekletmek istemeyip hemen yazıp bitirdim. Yine oldukça uzun bir bölüm sizi bekliyor benden söylemesi. Şimdilik sizi bu uzun bölümle baş başa bırakıyorum. Okuma ve oy oranlarını artırmaya gayret edelim lütfen. Oy verirken yorum yapmayı da ihmal etmeyelim olur mı canlarım. Bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle. Hepinizi kocaman öpüyorum. 😘😘😘

Rabia Deniz KONUK

~Zeynep~

İnsanlar bazen uyanıkken de rüya görür diye hani bir deyim vardır ya ya da atasözü mü yok sa sadece normal bir cümle mi demeliyim bilemiyorum. Bildiğim tek birşey vardı ki eğer benim şu an yaşadığım şey sadece güzel bir rüya ise eğer umarım hiç uyanmam da bu güzel rüyadan mahrum kalmam.

Karşımdaki kadın kadın yonca annemin aynısıydı, belki oydu, ben onu öldü sanırken belli de bunca zamandır hayattaydı. Onunla karşılaşacağımız anı bekliyordu. Ve bu karşılaşmanın gerçekleşmesi içinde beni buraya çağırmıştı.

Ben böyle kendimi kandırmaya devam ederken karşımda ki yonca annemin aynısı olan kadın bana doğru yaklaşarak elini uzattı.

"Hoşgeldiniz, ben NAZAN ATABAY, Sizinle tanıştığıma çok memnun oldum."

Adının Nazan olduğunu öğrendiğim kadın saniyelerdir elini tutmam için bana uzatıyordu, ama tutmaya cesaret edemiyordum, nasıl bir oyun bu ya, ya da şaka mı, biri bize kamera şakası falan mı yapıyordu. Gerçekten şaka ise gerçekten hiç komik değil. Hem şaka bile olsa benim karşımda duran kadın yonca annemin aynısı idi, benzeri falan değil, ikiz olsa bu kadar benzerlerdi. Böyle şaka yapmaya kimin gücü yeterdi.

Karşımdaki kadın hala elini tutmamı bekliyordu ama benden bir atak çıkmayınca devreye kerem girdi. Benim elimi ittirip kendi elini uzatarak kendini tanıttı.

"Biz de memnun olduk Nazan hanım, ben Kerem Duran ve bu da öz kuzenim Zeynep duran."

"Sizinle tanıştığıma gerçekten çok sevindim. Buyurun oturun lütfen."

Nazan hanım önden ilerlerken ben hala şok halimde sürünmeye devam ediyordum. Kerem belimden tutarak "Zeynep hadi güzelim." Diyerek yürümem de bana yardımcı oldu.

Nazan hanımın karşısındaki koltuğa geçip oturunca elini belimden çekip elime kenetledi. Nazan hanım kenetli ellerimize şaşkın bakıyordu. Nedeni apaçık ortadaydı, Az önce Kerem beni sevgilisi değil de kuzeni olarak tanıtınca kadın da ne yapsın şaşırdı tabi.

Artık kimseden saklayacak bir sırrımız kalmadığı için bu kadına açıkça herşeyi söyleyebilirdik ama benim şimdi ki Halim bırakın açıklama yapmaya kendi adımı söylemeye cesaret edecek gücü bile bulamıyordum.

"Nazan hanım ben az önce Zeynep'i size kuzenim olarak tanıştırmıştım bir bakıma doğru öz ve öz kuzeniz, ama bir taraftanda birbirini ölesiye seven iki sevgiliyiz, çok yakın da evlenmeyi düşünüyoruz."

Söylediklerimiz Nazan hanımı önce bir nebze şaşırtsa da sonra dan açık sözlülüğümüzden dolayı bizimle ilgili içinden geçen şeyleri okuyabiliyordum.