Kır Çiçeklerim 10 gün aradan sonra tekrardan herkese merhaba. Yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Şu ana kadar ki en uzun bölümü okuyacağınız dan emin olabilirsiniz. Oku oku bitmeyecek😂 okuma ve oy oranlarını arttırmaya gayret edelim lütfen. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hepinizi kocaman öpüyorum.
Rabia Deniz KONUK
~Zeynep~
Böyle bütün işleri elemanlara yükleyecek halim halim yok Vallaha. Zaten sabahtan akşama kadar neredeyse aralıksız çalışıyorlar alacakları paranın hakkını veriyorlar. Böyle elemanlar kolay kolay bulunmaz. Hem benim de boş boş oturmaktan canım sıkılıyordu. Bir nevi benim için de iyi oldu, eskiden yani hepi topu 1 yıl kadar önce Duranlar'ın tek kızı olduğumu öğrenmeden önce nasıl bir hayatım olduğunu hepiniz biliyorsunuz. Türlü türlü işlerde çalışmıştım ama onlardan ziyade kafe işine elim daha bir yatkındı. Siz benim her girdiğim kafedeki ömürlerimin kısa sürdüğüne bakmayın. Kısa sürmesinin sebebi beceriksizlik ten değil di. Çok şükür hiç öyle birşey yaşamadım. Yaptım mı çok güzel yapıyordum hesabım kitabım da fena değil di. Patronlarım belli etmese de benden memnun kalırlardı. Genel de hatırlarsınız en son girdiğim kafeden kardeşim olduğunu bilmediğim Zara hanım sayesinde kovulmuştum. Daha önce ki kafe maceralarım da bunun gibi birşey di belki bir ara anlatırım.
Eskiden bana Zeynep ilerde kendi kafenin sahibi olucaksın deseler inanmam hatta güler geçerdim. Nerden bilebilirdim ki hayatımın böyle bir anda ters köşe olacağını? Şimdi ise öyle mi gayet de memnunum hayatımdan. Kafe tahmin ettiğinden de güzel ve de hızlı ilerliyordu. Açılıştan bu güne kadar müşteri sayısı da gün geçtikçe daha da artmıştı. Ne yalan söyleyeyim bu kadarını beklemiyordum. Elemanlar kadar olmasa da bende yoruluyorum ama değiyordu doğrusu.
Hazırladığım kahvaltı tabağa ekstra olarak mutluluk getireceğine inandığım dan aldığım çileği gül şeklini verdikten sonra bunu da ilave ettikten sonra müşterinin masasına götürdüm. Daha teşekkür bile etmeden tabağı görünce o yüzündeki heyecanlı halini görseniz gülerdiniz. Çok zayıf bir bayan olmasına rağmen tabağı bir çırpıda silip süpürdü bizim hazırladığımız şeyler işte böyle insanın iştahını açan cinsten olur. Hatta çıkmadan önce bir övgüler yağdırdı. Tebrik üstüne tebrik başka başka insanlara önereceğine dair sözler vermeyi de ihmal etmedi.
Öğle arasına girince saatlerdir ayakta kalmaktan ayaklarım biraz ağrımıştı. Birde topuklu giyince daha da zorlaştırdı. Yok ya bundan sonra normal spor giyineceğim her zaman göz kamaştırmaktan çok rahatlığa daha önem vermişimdir.
Bu yorgunluğun üzerine bir kahve iyi gider diye düşünüp Ezgi den sade bir kahve istedim.
"Buyurun Zeynep Hanım."
"Teşekkür ederim Ezgiciğim ama daha kaç kere söyleyeceğim şu resmiliği bir kenara bırakıp bana hanım yerine abla de lütfen."
"Kusura bakma Zeynep abla alışkanlık işte. Diğer çalışanlara kötü örnek olmak istemiyorum."
"Allah Allah neden kötü örnek olacağını düşünüyorsun? Onlar çalışanlarımız sen ise hem hem çalışan hem de ailemizden birisin unuttun mu? Duygunun eski kafesinde çalışırken de kendini sadece bir çalışan olarak mı görüyordum?" Başını sağa sola salladı. "Orda neyden burda da osun bunu unutma olur mu? Bizler senin patronun değil ailenden birer parçayız tamam mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)
DragosteBen Zeynep, 25 yaşındayım Annem Yonca ile mütavizi bir hayatımız varken günün birinde başka bir aile çıkıp bana gerçek ailem olduklarını söylediler. Hayatım o andan itibaren değişti. Peki Ya yıllardır aşık olduğum adam Tolga onu sevdiğimi sanarken k...