Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

81-MUTLULUĞUN ŞARKISI

Kır Çiçeklerim biliyorum uzun bir süredir bölüm atamıyorum, çünkü işe girdim çalışıyorum, boş zaman bulup yazamadım ne yazıkki, umarım bundan sonra ki bütün bölümleri daha erken yazıp atabilirim. Zaten daha öncesinde de dediğim gibi, finale çok yaklaştık. 4,5 bölüm birşey kaldı. Finale az kaldığı içinde biran önce bölümleri yazıp atmak istiyorum, umarım fırsat bulup ta yazıp atarım. Bölümün geç gelmesinin telafisi olarak yine upuzun bir bölüm yazıp attım. Umarım beğenirsiniz, şimdide sizi bu uzun bölüm ile baş başa bırakıyorum.

Okuma ve oranlarını arttırmaya gayret edelim lütfen? Okurken yorum yapmayı da ihmal etmeyelim olur mu? Şimdilik hoşçakalın, bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle. Hepinizi kocaman öpüyorum. 😘😘

Rabia Deniz KONUK

~Zeynep~

Bugün o kadar heyecanlıyım ki, çünkü sayın eşim kerem Duranla birlikte bugün için bir kaçamak yapmak istedik. Tabiki kaçamak deyince ilk akla gelen şey, gezip tozmak, bir yerde bizimki de öyle tabi ama bizim bu kaçamağımızın asıl önemli sebebi, canım kocamla birlikte içinde Kerem, ben ve kızımız Senanın da olduğu sımsıcak bir yuvamız olacaktı. Bunun içinde işe ilk olarak hayalimizde ki o evi bulmak için sabahtan beri kiralık olan bir çok evi gezdik. Kerem için hangi evi tutarsak tutalım farketmez yeterki içinde mutluluk olsun diye söylendi durdu, evin içinde mutluluğun olmasını elbette ben de isterim, o mutluluk hep bizimle olsun, bir ömür boyu da devam etsin. Ama o hayatımda en değer verdiğim 2 insanla bir ömür mutlu yaşayacağımız o evin sıradan olması taraftarı değilim, ama çok gösterişli, bir ev de istemiyorum, hayalim de canlandırmaya çalışıyorum, ama bir türlü nasıl bir ev istediğimi ben bile bilemiyorum.

Sabahtan beri bir çok ilçe de kiralık evleri gezdik, her biri birbirinden güzel ve de konforlu, bir çok insanın içine girip te yaşamak isteyeceği türden evlerdi ama yine de içime sinmeyen ve neden sinmediğini bilmediğim bir şekilde gördüğümüz bütün evleri reddetmek zorunda kaldım.

Benim bu bir türlü beğenmeme durumum pek belli etmese de keremi çileden çıkardığı ortadaydı. Beyimiz, tek elini direksiyona koyarken tek eli ile de işaret diliyle bana laf anlatmakla meşgüllerdi.

"Zeynepçim kusura bakma ama biraz açık sözlü olmak zorundayım, yani bir türlü beğenmeyen insanları gördüm ama senin gibisini de ilk defa görüyorum."

Keremin bu açık sözlülüğü üzerine yüzümü somurtarak kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Sağol hayatım gerçekten de bayağı bir açık sözlüymüşsün."

"Evet öyleyim, bazen karşı taraf kırılır diye susup içinden söylemektense yüzüne söylemeyi tercih ederim, belki bu şekilde yanlış hareketlerini bir kenara bırakır da kendine çeki düzen verir."

"Kendine sakla tavsiyeni, ayrıca benim  kendime çeki düzen verebileceğim neyim olabilir ki?"

"Güzelim bir de soruyor musun? Sabahtan beri gezmediğimiz emlakçı kalmadı, hepsi de birbirinden güzel evler gösterdi, ama sen hiç birini beğenmedin."

"Beğenmedim değil Kerem, sadece hayalimdeki evin hiçbirine uygun olmadığına karar verdim."

Kerem birden frene basarak arabayı durdurdu, yüzünden anladığım kadarıyla söylediğim şeyin saçmalığın yüzüme vuracak gibiydi, tam öyle olmasa da ona yakın samimi bir cevap verdi.