Çilek Mevsimi🍓🍓🍓 (Kitap Oluyor)

16-Evlenme Kararı

Kır çiçeklerim yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Hepinizi kocaman öpüyorum. Okuma ve oy sayılarını arttıralım lütfen.

~Kerem~

Zeynep'i öptüğümde bana karşılık vermesiyle yavaş yavaş öpüşüyorduk. Şu an saatlerce öpebilirdim onu, daha önce defalarca başkalarıyla öpüşmeme rağmen hiç birince Zeynep'in dudaklarından alan tadı alamadım.

Yaklaşık iki dakika boyunca öpüştükten sonra nefes nefese ayrıldık, göz kapaklarım kapalı bir şekilde başım alnına dayalıydı. Nefes alıp vermekten başka brişey yapmıyorduk.

Gözlerimi açınca bir kaç saniye sonra Zeynep'te gözlerini açınca hiç konuşmadan birbirimizi seyrediyorduk. Bana odaklanmış olan güzel gözleri beni benden alıyordu adeta.

Ama sonra yağtığım yanlışın farkına vardım, o kız benim kuzenimdi. Amcamlar onu bana emanet etmişti, onlara böyle bir kahpelik yapamazdım, Zeynep'e o gözle bakamazdım.

Elimi hızla yüzünden indirip sırtımı Zeynep'e doğru döndüm. Bir kaç dakika boyunca yine sessiz kaldık. Bu arada kapalı olan havadan yavaş yavaş yağmur damlaları düşüyordu. En sonunda Zeynep'in elini sırtımda hissettim.

"K-Kerem?"

Adımı heceleyerek söylüyordu, birşey sorsa ne cevap verecektim? O benden cevap beklerken ağzımdan sadece tek tek bir kelime çıkabildi.

"Gidelim mi?"

Bir süre cevap gelmedi, tam arabaya doğru hareket edecektim ki, Zeynep'in beni hızlıca tekrar kendine çevirip önce yüzüme bakıp sonra az önce benim yaptığım gibi dudaklarıma yapışmasıyla kalakaldım.

Hemen nefes nefese kendimi çekip konuştum.

"Zeynep?"

Gözlerini açmadan benimle konuşuyordu.

"Kerem lütfen." Deyip tektar dudaklarıma kapandı. Bu seferki öpüşmemiz deminkinden çok daha fazla şiddetliydi. Adeta birbirimizin dudaklarını emiyorduk. Biz öpüşmemizi alevlendirirken yağmurda şiddetini arttırıp bardaktan boşalırcasına yağıyordu. Öyle bir yanıyorduki vücudum soğuk su vücudumdan etkilemeden akıp gidiyordu.