EVİMDEKİ ŞEKER HIRSIZI (TAMAMLANDI)

4.BÖLÜM

Babamın yolda bahsettiği mekan lüks bir pavyondu. İnsanlar masalarındaki kadınlarla eğleniyordu. Gözlerim bulanıklaşıyor hiçbir şeyi tam seçemiyordum. Bir kadın koluma girip beni çekiştirmeye başladı. Sesim sarhoş gibi çıkıyordu "Bırak beni" dedim. Babam tekrar kulağıma eğilip "Kardeşin" dedi. Hala babam diyordum bu pisliğe. O benim öz babam bile değildi. Beni bırakıp gittin baba beni bırakıp gittin anne. Benim hayatımı kabusa çevirdiniz. Hepiniz beni mahvettiniz. Çok mu yaramazlık yaptım da Allah bana 5 yaşında bu cezayı verdi. Çok mu kötü bir çocuktum da mı annem babam beni bırakıp gitti. Nerdesin anne nerdesin baba kurtarın beni lütfen beni alın burdan lütfen. Onca sene bakledim onca sene gelmenizi bekledim gelsenize bu gece. Beni ve kardeşimi alıp gitseniz artık. Lütfen...
.
.
.
Kadın beni bir oraya bir buraya çekiştirip durdu. Hareket neredeyse edemiyordum. Yüzüme bir şeyler sürdü ve beni bir yere götürdü.

Bir masaya kadar götürüp "Bu geceki mezeniz Uras bey" dedi.

Uras ismi bana çok tanıdık geldi. Hapların etkisi ile pek de düşünemiyordum. Adamın yüzünü bile zor görüyordum.

Uras denilen adam beni kolumdam tutup yanına çekti.

Uras:Ooo baloncu kız. Hani senin paran yoktu fahişelikten kazandığın para az mı geliyor.

Kafamı kaldırıp adamın yüzüme baktım. Gözlerim yavaş yavaş netleşti. Bu o çocuktu. Balonları alan benim bu gece buraya gelmemdeki sebep bu adamdı. Ama sesim çıkmıyordu hiçbir şey söyleyemiyordum. Babam masaya geldi ve Uras denilen adamdan para alıp gitti.

Uras bana bakıp bakıp gülüyordu. Beni taklit ediyordu "Lütfen kardeşimle bu gece aç kalırız" gibi şeyler söyleyip benimle dalga geçiyordu. Herşey onun içindi kardeşim içindi.

Ben artık dayanamıyorum anne. Ben artık bu hayata dayanamıyorum. Ben çok yoruldum. Benim bu yaşta okula gidip ders çalışmam üniversite hayali kurmam gerekiyordu. Ben ise babam dediğim şerefsizden sürekli dayak yiyen zorla birkaç kuruş para için çalışan ve artık pavyona düşen bir kızdım.

Uras beni çekiştirip merdivenden sürüklemeye başladı. Gözümün önü kararıyordu. Düşecek gibi oldum ama Uras beni daha sert tutup çekiştirmeye devam etti.

Hiç ışık olmayan bir odaya girdik. Son şansımı denemek istedim ve zor da olsa "Lütfen yapma" diyebildim. Ama o büyük bir kahkaha atıp "Paranı peşin verdim güzelim" diyip beni yatağın üstüne fırlattı. Kafamı yatağın başlığına vurdum. Sonrası karanlık boşluk...