EVİMDEKİ ŞEKER HIRSIZI (TAMAMLANDI)

6.BÖLÜM

Balonların hepsini satıp 100 TL yi topladım. Elimde kalan son balonu da sattım. 120 TL param olmuştu. Yanımda konuşan iki adam sigaranın kendilerini ne kadar rahatlattığını anlatıp duruyorlardı. Arta kalan 20 lira paramla sigara ve çakmak almaya karar verdim.

Bakkala gidip sigara ve çakmak aldım. Arkamdan bir kadın sesi geldi. Bakal abiye dönüp "Bu kızı gördünüz mü?" diye sordu. Bakkal bana paranın üstünü verir vermez önce fotografa sonra da bana baktı.

Bakkal:Gördüm.

Kadın:Nerede?

Bakkal:Burada işte bu kız.

Beni işaret ederek kadına gülümsedi. Arkamı kadına döndüğüm anda küçük boylu güzel ve sevimli bir kadınla karşılaştım. Birden bire bana "kızım" diyerek sarıldı.

Annemdi bu beni bulmuştu. Hemen arkasından da babam gelip kızım diyerek sarıldı.

Beni bu hayata iten iki insan vardı karşımda. Ne sarılabildim, ne de itebildim.

Annem sırtımın bir yerine dokununca aniden ah diyip geri çekildim. Kemerin yaraları canımı yakıyordu. Karşımda duran bu iki insan da canımı yakıyordu. Ağzımdan bir şeyler çıksın onlara kinimi ve nefretimi kusmak istiyordum ama sadece ağlayarak "Neden beni bıraktınız?" diyebildim.

Bakaldan çıktığım anda kaldırıma oturup sigarayı yaktım. İlk kez içiyordum ve öksürmeye başladım. İki üç seferde boğazım alıştı ve içmeye devam ettim. Annem babam köşede durmuş öylece bana bakıyorlardı.

Anne:Kardeşin nerede?

Umay:O lanet üvey babamın evinde nerede olacak. Sizin yüzünüzden benim başıma gelmeyen kalmadı. Ama kardeşimi korudum. Annemin bana emaneti dedim ve onu korudum. Ama anne sen Allahın emaneti olan beni koruyamadın.

Anne:Kızım biliyorum ne dersek diyelim bizi asla affetmeyeceğini biliyorum. Ama ben seni almaya geldim. Bir daha asla ayrılmamak üzere ben seni almaya geldim. Söz veriyorum sana her şeyi anlatacağım. Şimdi gidelim ve diğer kızımı da alalım.

Ben yürüyerek gideceğimizi zannederken babam lüks bir araba ile yanıma geldi. Arabaya bindik ve ben yolu tarif etmeye başladım. Annem de arkaya benim yanıma oturduğu için sürekli öpüp kokluyordu.

İçimden onlara deli gibi sarılıp ağlamak başıma gelenleri anlatmak isterken bir yandan da sadece açıklama yapmalarını bekliyordum.

Eve geldiğimde kardeşimin çığlık sesini duydum. Koşarak eve girdim Ali kardeşimin saçından tutmuş yerde sürüklüyordu. Hemen koşup kardeşimi elinden aldım. Tam bana tokat atacaktı ki babam elini havada yakaladı. Ali'yi kendine çekip yakasından tutup arka arkaya yumruk atmaya başladı.

Hiçbir sekilde karışmadım. Kardeşimi alıp valizlerimizi tekrar toplamaya başladık. Annem yanımıza gelip valizleri elimizden aldı.

Anne:Bırakın şunları. Ben size en güzel şeyleri alıp giydireceğim. Bu adamın bir parça eşyasını bile almayın.

Kardeşim valizini bırakıp "Sen kimsin?" diye sordu. Anneme sus işareti yaparak "Ben anlatacağım sana güzelim" dedim. Önce anne babam bana anlatacaktı. Sonra da ben prensesime anlayacağı dilden anlatacaktım. Onlardan dinlerse bazı şeylere inanmaz hatta onlardan nefret bile edebilirdi.
.
.
.
Babam Ali'yi bırakıp arabaya bindi. Ali zaten bayılmıştı. Bizde hemen arkasından arabaya bindik. Dün geldiğimiz evin önüne gelince kardeşim "Yoksa siz anne babammısınız" dedi. Evi tanımıştı.

Annem babam kafa salladı. Kardeşim tam ağzını açacaktı ki susturdum. Onlara nefret kusacağını biliyordum.

Umay:Anne babam bize tüm olanları anlatacak kızım. Şimdi sadece sakin ol.

Eve girdiğimizde Merve eve hayranlıkla bakıyordu. Hayranlıkla bakmamak elde değildi. Resmen saray gibi bir eve gelmiştik.

Masaya oturur oturmaz konuya girdiler.

Baba:Kızlar bakın siz daha küçükken ben bir işe bulaştım. O zamanlar pek zengin değildik ve para insanın gözünü boyuyordu. Elimde kalan her şeyi arabayı evimi hepsini bir şeye yatırdım. Sonra dolandırıldık ve battık. Annen ile daha fazla dayanamadık ve sizin daha güzel bir hayatınız olsun diye sizi yetimhaneye bıraktık. Umay belki hatırlamazsın ama biz seni bırakmadan önce son bir ay aç kaldık. Soğukta kaldık. Sen belki bir şekilde dayanırdın ama kardeşin dayanamazdı kızım. Sonra biz durumları düzelttik ve yetimhaneye geri geldik. Ama sizi başka bir aile evlatlık almıştı. Sizi çok aradık ama bulamadık. O sırada daha çok uğraşıp çalışıp bu evi aldık şirket kurduk ve şu anda şirketimiz tüm Türkiye tarafından biliniyor. Geçen sene şirkete tekrar geldik ve adres bıraktık. Dün siz gelmişsiniz ve sizin haberiniz bize geldi. Yetimhanede bir çalışan bize de çalıştığı için aradı bizi. Hemen oraya geldik ve verdiğiniz adresi aldık. Yazdığın saati bekledik ve geldik. Canlarım benim ben sizden çok özür dilerim. Sizin daha iyi bir yaşam süreceğinizi düşünerek çok büyük hata ettik.

Kardeşim de bende sadece bakıyorduk. Bu olanları kabullenmek bizim için biraz zor olacaktı.

Umay:Siz bizi oraya bırakırken başımıza neler geleceğini bilemezdiniz. Onca zaman sonra anne babamla yeni tanıştım. Bunu sindirmemiz için bize biraz zaman verin. Gerçek bir aile olmamız uzun sürecek.

Baba:Merak etme kızım. Ben seni çok iyi anlıyorum. Anneniz size odalarınızı göstersin. Dün sizin geldiğinizi öğrenince giyecek bir şeyler aldık. Çalışanlar da birazdan yemeği hazırlarlar. Ailecek bir yemek yeriz.

Kafamızı sallayıp ayaklandık. Odaya geldiğimizde tek yatak vardı. Ben aynı odada kalacağımızı zannerken ikimize de mükemmel derecede lüks bir oda düzenlmişlerdi. Annem ikimize de son kez sarılıp odadan çıktı. Dolabımı açtığımda hayatımda hiç görmediğim o kıyafetleri gördüm. Kardeşim de yanımdan ayrılıp kendi odasına geçti. İkimiz de duş alıp güzel güzel giyindik ve aşağıya indik.

Yemeği yiyip çay içmeye geçecektik ki kapı çaldı. Kardeşim uykusu geldiği için yatmıştı.

Çalışan kapıyı açıp "Uras bey hoşgeldiniz" dedi. Uras bey adını duyar duymaz "uykum geldi" diyerek Uras'ı görmeden yukarıya çıktım.

Ondan güzel bir intikam alacaktım. Odamda düşünüp dururken aklıma çok güzel bir fikir geldi.

Önce kendimi değiştirecektim ve babamın işlerime dahil olmaya başlayacaktım. Uras babam ile iş yaptığını söylemişti. Babamın bu işi bana devretmesini isteyecektim ama Uras kesinlikle beni tanımayacaktı. Onu kendime aşık edene kadar uğraşacaktım. Onu beni o odada bırakıp gittiği gibi bırakıp gideceğim ve acı çekecek. Benim çektiğim gibi o da acı çekecek...