Derinlerden bir ağlama sesi geliyordu. Sanki kafam suyun içerisindeymiş gibi geliyordu bu ses. Sonra bir ses daha geldi "uyanıyor" deri. Bu Merve'nin sesiydi. Gözlerimi sonunda kısık bir şekilde açmayı başardım. Merve elinde ağlayan Peri ile tam karşımda duruyordu. Yan tarafımda san annem vardı.
Zorla da olsa biraz kendimi doğrulttum. Kendime bakmaya başladım. Her tarafım saygıdaydı, kolum alçıya alınmıştı ve açıkta olan yerlerim de mosmordu. Buraya nasıl ve kim tarafından getirildiğimi bilmiyorum ama ben öldüğümü zannetmiştim. Haberlerde sadece "Bir kadın cinayeti daha" başlığı altında çıkacaktım. Beni öldüren kişi bir takım elbise giyip bana hakaret etti bende öldürdüm diyip iyi halden yararlanacaktı ve 1 yada 2 sene yatıp çıkacaktı. Hep böyle olmaz mı zaten. İyi hal, tahrik , hakaret katacakları işim içine ve neredeyse işledikleri suçun normal cezasının çeyreğini bilealmadan yatıp çıkacaklar. Ellerini kollarını sallayarak gezecekler ben nasıl olsa fazla cezası yok diye ilk sinirlendikleri andan başka birini daha öldürecekler.
Nerdeydim ben bana ne oldu sorularını geçip tek bir soru sordum "Ne zamandan veril buradayım?" Dedim. Annem ağladığı için cevap veremese de kardeşim "10 gündür komadasın abla" diye cevap verdi. O kadar çok hasar almışım ki 10 gün boyunca kılımı bile kıpırdatmamışım.
Kapışamam içeriye babam girdi. Sinirl bir şekilde yanıma gelip "Kim yaptı bunu sana? Yoka Uras mı?" Dedi. Sanırım hiçbir şeyden haberleri yoktu. Sesimin çıktığı kadar ve biraz da kendimi zorlayarak "Berke" diyebildim. Babamın birden bire yüzü yumuşadı. "Oh iyi o zaman şikayet etmeye gerek kalmadı. Birde şimdi polis ile uğraşmak vardı" dedi. Annem hemen "Nasıl gerek kalmadı?" Diye sordu. Bende şaşkın bir şekilde babama bakıyordum. Babam boğazını temizleyip "Nasıl olsa kocası olacak döver de sever de" sesi. Babamla tartışacak durumda değildim. Annemin gözlerinin içine baktım benim yerime o cevap verirdi. Ama ona gerek kalmadan Merve araya girdi. "Baba anlamın şu haline bak. Halen evlenmek diyorsun böyle bir adamla nasıl kızını evlendirirsin" dedi. Babam gözlerini devirdi ve "Sen daha küçüksün anlamazsın " dedikten sonra kapıdan çıktı. Sonra tekrar geri dönüp "Polisler geliyor sakın şikayetçi olma " dedi.
Babamı dinlemeyecektim. Tabiki de şikayetçi olacaktım. Beni bu hale getiren başkalarını da getiri ve ben bir kişinin daha hayatının zehir olmasını istemiyorum.
Polisler geldiğinde olayı anlattım ve şikayetçi olduğumu söyledim. Babamın haberi yoktu. Annem, ona kendisi öğrenene kadar söylemeyelim dedi.
Birkaç dakika sonra odanın kapısı açıldı ve içeriye Berke ile babam geldi. Çok sinirlendim ama kıpırdayamadım. "Bunun ne işi var burada?" Dedim. Babam yanıma yaklaştı "Berke bana her şeyi anlattı ve bir yerde haklı. Özür dile de barışın. Bu iş uzamasın. Bir an önce de evlenin ben çevrenin dedikodusunda bıktım. Mehmet'in kızı gayrimeşru çocuk yapmış dedirtmem" dedi.
O anda gözlerime hakim olamadım ve yaşlar dökülmeye başladı. Babam bile benim arkamda durmuyordu. Kimse yanımda değildi. İşte şimdi anladım koskoca dünyada yapayalnız olduğumu. Artık kendi ayaklarım üstünde duracağım. Kendime bir ev bulup orada kalacağım ve bulduğum her işte çalışacağım.
"Senin gibi baba olmaz olsun" dedim ve gözlerimi kapattım. Odadan çıkış seslerini duydum ver uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVİMDEKİ ŞEKER HIRSIZI (TAMAMLANDI)
Novela JuvenilHayata bir yetimhanede adım atan Umay kardeşi ile birlikte bir aile tarafından evlatlık alınır. Ama başlarına hiç olmayacak şeyler gelmeye başlar. Umay'ın karşısına çıkan zengin ve şımarık bir adam yüzünden Umay'ın hayatı daha fazla zehir olmaya baş...
