7.BÖLÜM

588 28 0
                                    

Gecenin 3'ünde uyandım. Her taraf karanlıktı. Karanlık odanın bana hatırlattığı şey ise canımı yakıyordu. Hemen kalkıp ışığı açtım. Kafamda "Paranı peşin verdim güzelim" sesi yankılanıyordu. Hemen lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Kendime bir türlü gelemiyordum. Yüzümü tekrar tekrar yıkadım. Karnıma ağrılar giriyordu. Lanet olası şey aklıma geldikçe içimdeki korku açığa çıkıyor ve mideme vuruyordu. Çok heyecanlandığınızda karnınızda oluşan kasıla ile neredeyse aynı kasılmaydı ama heyecandan değil korkudandı. O anları rüyamda görmüştüm.

Gırtlağıma bir yumru oturdu. Ağlamak istiyordum. Saatlerce ağlamak. Hayatım düzene girecekti belki ama o yaraları ben hep taşıyacaktım. Ruhumdaki yaralar bana acı veriyordu ve her zaman vermeye devam edecekti.

Sıcak suyu açıp hemen duşa girdim. Gecenin bi yarısında duş almaya başladım. Sıcak suya rağmen tüm bedenim titriyordu. Birisi kapıyı çalmaya başladı.

Anne:Kızım hasta olacaksın gecenin bu saatinde ne duşu çık hemen.

Umay:Anne merak etme karnım ağrıyor sıcak su rahatlatır çıkarım şimdi.

Annem kapıdan gidince boğazında düğümlenen hıçkırık ağzımdan çıktı ve göz yaşlarım akmaya devam etti. Su ile birlikte göz yaşlarım akıp gidiyordu. Birkaç dakika daha durup hemen çıktım. Üstümü giyinip saçımı ördüm ve yattım. Elim saçıma gidince aklıma nereden başlayacağım geldi. Saç rengimi değiştirecektim ve spora gidecektim. Böylece o cılız esmer kız gidip yerine düzgün vücutlu kızıl bir afet gelecekti. Geriye kalan şeyler zaten takı toka ve makyajla halledilirdi. Yatağa yattım ve uyumaya devam ettim.
.
.
.

Sabah uyanır uyanmaz kahvaltıya indim. Anneme saçımı boyattırıp spora gideceğimi söyledim. Babama da işleri bana öğretmesi ve açıktan lise bitirmek istediğimi söyledim. Her ikisi de buna çok sevindi. Onlar beni yeni hayatıma adapte olduğumu zannediyorlardı ama ben sadece intikam istiyordum.

Uras kardeşimi görmüştü. Bu süreç içinde kardeşimi onunla asla karşılaştırmamam gerekiyordu. Bunu da gizlice kardeşime anlattım. Bazı şeyleri anlatmadım sadece onun yüzünden babamın bana işkence ettiğini anlattım. Akıllı bıdık kardeşim hemen kabul etti. 
.
.
.
Kardeşimi yeni okuluna yolladıktan sonra annemle birlikte kuaförün yolunu tuttuk. Babam da şirkete gitmeden önce kayıt işlemlerini hallediyordu. Bu gün annemle biraz alışveriş yapıp yarın babamla şirkete gidecektik. Uras gelirde bile tanınmayacak sekilde bir makyaj yapıp giderdim. Vücudumu belli eden dar kıyafetler değil bol şeyler giyerdim. En azından sporda biraz vücut geliştirene kadar bol şeyler beni idare ederdi.

Saçlarımın boyama işlemi bittiğinde sanki doğuştan kızılmışım gibi bir görünüm oluştu. Annem "Bir saç bir insanı bu kadar mı degistirir çok yakıştı" dedi. Aynaya baktığımda gerçekten de biraz olsun değiştiğimi gördüm.

Sıra makyaja geldi. Kuaför kadına "Tanınmayacağım şekilde bir makyaj yap" dedim. Kuaför anladım dercesine göz kırpıp makyaja başladı. Bende kullandığı bütün malzemeleri ve yaptığı her detayı kafama kazıdım. Bunları alacak ve makyajını aynı bu kadının yaptığı gibi evde yapacaktım.

Kuaför işini bitirdiğinde resmen değişmiştim. Çok güzel bir kız olmuştum. Yaşıma göre büyük gözüküyorum ama bu daha çok hoşuma gitti. En azından kimse beni bu şekilde tanımazdı.

Alışveriş merkezinde annem kardeşime bir şeyler alırken bende şirkete uygun ve bol olan elbiseler ve etekler almaya başladım. Annem geldiği anda elbiseleri elimden aldı.

Anne:Kızım ne bu böyle yaşlı kadunlae gibi uzun uzun şeyleri almışsın. Artık yaşına göre giyin. Artık istediğin gibi giyin canım kızım. O şerefsiz sana neler yaptı nasıl özgüvenini yitirdin bilmiyorum ama çok güzel bir kızsın daha güzel olmak için lütfen daha iyi parçalar seç.

Umay:Onlar çok pahalı.

Anne:Kızım artık bir şeyi daha öğren sen artık türkiye'nin en zengin insanlarından birisin.

İkimiz de güldük ve annemle birlikte bana daha güzel şeyler seçmeye başladık. Annem paraları öderken elime bir kart verdi.

Anne:Limitsiz kart kızım istediğin gibi kullan şifresi de bu.

Diyerek kağıttaki şifreyi de elime verdi.

Anladım ki artık para kazanmak gibi bir derdim yoktu. Aç yatmak gibi bir derdim de yoktu. İstediğimi alıp giyecektim istediğim her yere gidebilecektim. Bu hayata alışmak benim için biraz zor olsa da alışacaktım...

EVİMDEKİ ŞEKER HIRSIZI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin