ඔබගෙන් තරම් || G×G

12

කල්පනා ලෝකෙන් මිදෙද්දී දරාගන්න බැරි තරමේ හදිසි අවශ්‍යතාවයක්.....

    * * * * * * * * *

දෑස් යොමුවුණේ අත් ඔරලෝසුවට වෙලාව දොලහට ආසන්නයි ඒත් මගේ අවශ්‍යතාවය නම් ගොඩක් ප්‍රබලයි.....අම්මෝ තවත් නම් ඉන්න බැරි තරමට

" අක්කේ මේ ට්ක බලාගන්න....."

අතේ තියන් හිටිය බෑග් දෙක තුන බංකුව උඩටම දාලයි අක්කට කිව්වේ ....ඈත කෙලවරටම දෑස් යොමාගන වෙන ලෝකෙක හිටපු නිසා ඇයටත් මම කියපු දේ තේරුම් යන්න තත්පර කිහිපයක් යන්න ඇති ......

    " ඒ කොහෙද යන්නේ ....."

" වොෂ්රූම් ....ඉන්නම බෑ....."

" බලනවා දැන්  train එකත් එයි....."

   අක්කා  ෆෝන් එක සාක්කුවෙන් ඇදලා ගන්න ඇත්තේ වෙලාව බලන්න.....

" හරි අනේ මම ඉක්මනට එනවා......"

තව මුකුත්ම කියන්න කලින්ම එතනින් ලේඩිස් වොෂ්රූම් එක හොයාගන ගියේ තව හිටියොත් අනුදැනුමකින් තොරවම ඇදුම් තෙත් වෙයි කියලා බයට.......මෙහෙම වෙලාම නෑනේ මට ...පෙප්සි එකෙන් බාගයයි වතුර බෝතලයක්මත් බිව්වනේ.....දැන් හෙන ස්ටොක් එකක් ඇති ..........කලබලෙන් දුවලා ගිහින් වොෂ්රූම් එක හොයාගන දුවලා ගියා.......

    ආයේ එළියට ආවේ පුදුමාකාර සැහැල්ලුවකින් ඒත් ඒ සැහැල්ලුව එක මොහොතයි පැවැතුනේ ඒ ඈතින් ඇහුන කෝච්චියේ හඩ නිසාවෙන්....
   කකුල් දෙකට පින්දීලා ඉක්මනට දුවගන යද්දී අක්කා එක පොඩි බෑග් එකක් අරගන ඈතටම ගිහින් ......මට අතින් කිව්වේ එතනම ඉන්න කියලා......කෝච්චිය නවත්තනවත් එක්කම බහින අයටවත් ඉඩ නොදී ඒ මනුස්සයෝ පෙරලගන කට්ටිය නගිනවා.....සමහර අය එහෙම වෙලාවට හොද වචන වලින් සංග්‍රහ කරනවා........

     අක්කා ඈත ඉදන් කතාකරන නිසා බෑග් ටිකත් අතින් කරින් එල්ලගන මම ගියා........

  " මේ මෙතන ඉන්න......"

අක්කා වේදිකාවෙ ඉදන්ම සීට් එකකට බෑග් එක තියලා...... අක්කත් නරකම නෑ සීනී බෝලයක් වගේ හිටියට හැමදේම හොදට පුළුවන් .....මම නම් හිතුවේ අද මට යන්න වෙන්නේ හිටගන කියලා මොකද කවුද හිතුවේ මෙයා උඩපැනගන ගියාට සීට් එකක් අල්ලගනී කියලා .....