54

532 115 20
                                    

#ඔබගෙන්_තරම්
       පනස්හතරවන හමුවීම

" අප්පච්චී ........... මට සමාවෙන්න ..."

අප්පච්චී ඉදිරියෙ වැටුනේ දෙදණ නමාගන....ගලායන කදුළු වලට ඉඩදීලා මම අප්පච්චීගෙන් සමාව ඉල්ලුවා...... තවත් ප්‍රශ්න ඇති නොවිය යුතුය....... ජිනාදරීට වගේ අක්කාට කරදරයක් නොවිය යුතුය..... මගේ අප්පච්චී වැරදිකාරවෙක් නොවිය යුතුය.....මේ හැමදෙයක්ම මට කරගන්න පුළුවන් මගේ ආදරය අතහැර අක්කාගේ හදවත රිදවා ගියොත්........
   
    සමහර අවස්ථාවන් හමුවෙනවා අකමැත්තෙන් වේදනාවෙන් වුවද මෙවැනි තීරණ ගතයුතු....
   
" දැන්ද උඹට තේරෙන්නේ ......මේකී එක්ක විගඩම් නටද්දී උඹට අම්ම අප්පච්චී ගැන සිහිවුනේ නැද්ද බොල......"

අයියා වියරු වූවකු ලෙස කඩාපැන අත මිට මොලවා හිසේ පසෙකට ඇන්නේ මට රිදුමක් උරුම කර දෙමින් නමුත් අප්පච්චීගේ තරවටු බැල්ම ඉදිරියෙ අය්යා වුවත් පසෙකට වුනා.........

" දුමී ......."

අක්කා එක් පසෙක.....නැන්දා අක්කාව බද වටා දෑත් යවාගන අල්ලගන.....ඔව් ඒක හොදයි  ....නැත්නම් අනිවාර්යයෙන් මෙතන ගැටුමක්.......

" ලොකු ......දැන්වත් පාඩුවෙ ඉන්න දරුවෝ ..."

නැන්දා අක්කාට විවිධ දේ මුමුණනවා......නැන්දා කියන්නේ අක්කාගෙම අම්මා නොවුනත් ඒ තරම් ආදරයක්....... මට සැනසීමක් මගේ රන්ට හැමදාටම නැන්දා ඉන්න එක.....

" අයියේ......අපිටත් සමාවෙන්න ......මම මේ සම්බන්දෙ ගැන දැනගත්තෙ ඊයේ...... ආයේ මගේ දරුවාගෙන් දුමීට එක වචනයකින්වත් කරදරයක් නොවෙන්න මම වග බලාගන්නම්...... "

අප්පච්චී සියල්ලම අසාගන නිහඩව.....මම කලේ වරදක්......මගේ ආදරය වරදක්....ඒත් ඉස්සර හවසට අප්පච්චීම මට ගෙනත් දුන්න නවකතා පොත්වල ආදරේ තිබුනා.....ඒ ආදරේ අප්පච්චීට ප්‍රශ්නයක් වුනේ නෑ.....ඒත් මගේ ආදරේ ... ඔව් ඒක අසම්මතේ කියලා අහක දාලා......වටිනාකමක් නැතුවම .....

" යමු..........."

අප්පච්චී කිව්වේ එච්චරයි .......

" ආපහු මගේ කෙල්ල එක්ක කතාවක් තමුන්ට නෑ....... තමුසේ මගේ සහෝදරීගෙ  ලමයා නිසයි මෙච්චර වෙලා හරි ඉවසුවෙ
...... ආයෙ කිසිම සමාවක් නෑ....... "

ඔබගෙන් තරම් || G×GDonde viven las historias. Descúbrelo ahora