#ඔබගෙන්_තරම්
විසිවන හමුවීම
මුළු කාමරයම අදුරුයි...ඒ අදුරට යන්තමින් දෑස හුරුකරගන ෆෝන් එකේ ටෝච් එකෙන් ස්චිච් එක දැම්මා......එක පාරටම ආපු කහපාට ආලෝකය දෑස්වලට දරාගන්න අමාරුයි ....ඒ නිසාම මොහොතකට දෑස් පියවුනා....
ඊලග තත්පරේ කාමරේ පුරාම නෙත් යොමුකරත් මට අක්කාගේ ජායාවක්වත් දැකගන්න හමුවුනේ නෑ.........
අනේමන්ද මේ නපුරි කොහෙද .....
ෆෝන් එකත් ආන්සර් කරන්නේ නෑ....
මට හොයාගන්නත් බෑ.....එලියට යනවද මෙතනම ඉන්නවා ද.....මම එලියට ගිය අතරේ ආවොත් මට කුණු බැනුම් ශුවර් .....ඕන දෙයක් මම මෙහෙන් වාඩිවෙලා ඉන්නවා .....
" දුමී.............."
අම්මෝ වෙලාවටම ආවා....මම හිතුවේ පැයක් විතර තනියම කම්මැලිකමේ ඉන්න වෙයි කියලා .......
" ඔයාට කැබ් එකක් රෙඩි කරා.....ගෙදරට ගිහින් දාවි......"
" එතකොට අක්කේ ඔයා....."
" මට ගෙදර යන්න ඕනා.....හෙට වැදගත්ම conference එකක් තියනවා ......"
" ඒත් රෑවෙයි නේද....."
" ම්ම්ම් .....ඒක මම බලාගනනම්...........ඔයා යන්න පහල කැබ් එක රෙඩ්..........ආ තව දෙයක් මතක ඇතුව ෆෝන් එක ඔන් එකේ තියාගන්න ........පැය බාගෙකට සැරයක් මැසේජ් දාන්න ඕකේ.......පරිස්සමට යන්න එහෙනම් ................"
ඒත් මට ඕන එකපාරක් අක්කව වැලදගන සමුගන්න.....නැත්නම්
" තවත් මොනවද බලාගන ඉන්නේ ඉක්මනට යනවා....."
ඔක්කොම ටික එකම හුස්මකට කියවගන යනවා.....පව් මගේ නපුරි මුහුණත් මැලවිලි තෙහෙට්ටු පෙනුමයි.....ඒ කරදර අස්සේ මම ගැනත් හොයන්න ඕනනේ......අක්කා එක්ක ආගිව් නොකර එයා ෆෝන් එකත් එක්ක බිසී වෙද්දි මම පහලට ආවා.....
ශානි පහලත් හිටියේ මම එනකම්.......එයා පෙන්නපු කැබ් එකට නැග්ගේ අක්කට යන්නම්වත් නොකියා......මම ඉස්සෙල්ලා කිව්වම මට අතින් කිව්වනේ යන්න කියලා ....තවත් මොකටද කරදරයක් වෙන්නේ .....
හිතත් බිදෝගන ඔහේ වාහනෙට නැග්ගා....කැබ් එකේ මමයි ඩ්‍රයිවර්නුයි විතර.....ඩ්‍රයිවර් වුනත් මැදි වයසේ කෙනෙක් ...... කොහොමවුනත් මම වැඩි සැලකිල්ලක් නොදක්වාම ආවා........පැයකට විතර පස්සේ ආපු සද්දයක් එක්කම වාහනේ නැවැතුන......
YOU ARE READING
ඔබගෙන් තරම් || G×G
Romanceඔබගෙන්_තරම් ජිවිතය ..... ජිවිතයට තේරුමක් අපි හැමෝම හොයනවා... ඒත් ජිවිතයට තේරුමක් ඇත්තෙන්ම තියෙයිද නැත්නම් ජිවිතය කියන්නේ අපිම නිර්මාණය කරගත යුතු දෙයක්ද..... ඇය තවම සිසුවියක් ....#සින්දුමී.....අප්පච්චීව හැමදේම කරගත්තු කෙනෙක් ...අයියයි මල්ල...
