21

739 150 2
                                    

#ඔබගෙන්_තරම්   
       විසිඑක්වන හමුවීම

තත්පරෙන් තත්පරය  පැයෙන් පැය නොදැනුවත්වම ගෙවිලා ගියා.....සතියක් පුරාවටම ගෙදර තනියම පාළුවේ.....හැමදාම නමයට දහයට නැගිටලා කාල බීලා ෆිල්ම් එකක් එහෙම බලලා ආයේ නිදාගන්න එක ඇරෙන්න වෙන කිසිම විශේෂ දෙයක් ඒ සතිය පුරාවට මට හමුවුනේ නෑ......

           යාළුවෝ එක්ක පිස්සු කියවන එකත් එක දිගටම කරන්න බෑ....ඒකත් එපාවෙන වෙලාවක් එනවා.......සෝෂල් මීඩියා හැමදේම වුනත් එක වෙලාවකට කිසිම වැදගත්කමක් නෑ......වැඩි හරියක්ම ඇදට වැටිලා සිවිලිම දිහා බලාගන මනෝ පාර තමා....

    අද දවස දෙවියනේ කියලා හිර නොවූ හිර ගෙදරින් නිදහස් වෙන දවස.....නිදහසට ආලය කල මට වැට කෝටු මායිම් කඩායන්න පුළුවන් එහෙත් බැදීම් වලට ගරු කරන නිසා අම්මා අප්පච්චීගේ වචනයක් කඩකරන්න තවමත් බයයි.....අද දවස එනකම් ඇගිලි ගැන්නා....බෝඩිමේ ජිවිතය හා සමානයි නැන්දලයි ගෙදර ජිවිතයත් මට ලැබෙන  ඒ නිදහස සමානයි.......

    හතරට එලාම් එක තියාගන නැගිට්ටේ මෙහෙන් ඉස්සෙල්ලාම යන බස් එක අල්ලගන්න........හය වෙන්නත් කලින් ටවුන් එකට ආවේ අයියා එක්ක.....අපේ හිතේ අමනාපකම් තවම තිබුනත් යුතුකම් වගකීම් නම් අමතක කරේ නෑ......වෙනදා තරම් කතාවක් නැති එකත් අදනම් මට සහනයක් ඒ තනියම සීතල හිරිපොද මැදින් ඇය ගැන හීන මවන්න පුළුවන් නිසා..........

    සුලං පාර කපාගන මෝටර්සයිකලය ඉදිරියටම යද්දී අහම්බෙන් අහසින් වැටෙන කදුළු බිදුවක් දෙකක් මුහුණ මත පතිත වෙනවා ඒ සුලග එක්ක ඇවිත්.......හෙල්මටයේ ඉදිරි ආවරණය නැති නිසා අයියාගේ උරහිසකට මුවා වෙලා අයියවත් අල්ලගනයි ගියේ........මාව බසයට නංවලා යනකම් පවා ඉදලයි ඔහු ගියේ .....ඒ සහෝදර බැදීම කොච්චර මරාගත්ත වුනත් අපිට සහෝදරයෝ නැතිවෙන්නෙ නෑ.......

         පැය තුනක ගමනාන්තයෙන් පස්සේ දැන් මම නැන්දලයි ගෙදර ඉස්සරහ බුක්ෂොප් එක ලග.......යන්න කලින්ම ආවේ හදිසියේම මතක් වුන පොතක් මිලදී ගැනීමේ අවශ්‍යතාවයකට.............

රාක්ක පීරමින් හෙව්වත් මට අවශ්‍ය පොතනම් හොයාගන්න නෑ.....

" මේ අයියේ.........නවල් තියෙන්නේ මේ ටිකේ විතරද......."

ඔබගෙන් තරම් || G×GWhere stories live. Discover now