Gece Yürüyenler

İTİRAF

Yeni bölüm yakında.

Medya da yine çok güzel bir şarkı var. Dark sevenleri de sevindirebilir.

İyi Okumalar.

Şaşkındım. Durumu tam olarak algılayamıyordum.

Kısık bir sesle, "Ne?" diye, sorabildim.

"Duydun." dedi. Benden cevap bekliyordu ama ben hiçbir şey söyleyemiyordum. O ise, "Senden hoşlandığımı söylüyorum. Hislerimin karşılığı olup, olmadığını öğrenmek isterim." diye, ekledi.

Bense mala bağlamış, öylece duruyordum. Biriyle karşılıklı ilişki yaşamakta berbattım ve bu sadece sevgili olmak ya da erkek arkadaş olmak konusunda değildi. Ben sıradan bir arkadaşlığı bile devam ettiremeyecek kadar sığ duygulara sahip, insanlardan çok çabuk sıkılan bir tiptim.

"Bu sonuca nasıl vardın?" diye, sordum.

Bu soruyu beklemiyordu. Çağrı gibi bir adam size gelip, senden hoşlanıyorum dese büyük ihtimalle çoğu kız bu soruyu sormazdı. Çağrı'nın yakışıklı olduğu aşikardı. Üstüne tartışılamayacak bir konuydu ama daha kötüsüyse tanıdığım kadarıyla o iyi biriydi. Ne kadar kavga etsek de bana hep yardımcı olmaya çalışıyordu. Bu da durumu daha kötü bir hale getirdi.

"Nida, üstüne uzun zaman düşündüm. Öyle değilmiş gibi davrandım ama sen eve döndüğünde ya da kaçırıldığında..." dedi. Cümlesini tamamlamadan bir süre düşündün. "Ölebileceğin ihtimalli bile beni korkudan delirtti." diye, ekledi.

Derin bir nefes aldım.

Ne diyeceğimi bilemeden, "Be-Ben." diye, kekelemeye başladım. Sonunda, "Benden neden hoşlanıyorsun? Anlamadım. Sevilecek bir tarafım yok. Sana karşı tutarsızdım. Herkese karşı öyleydim." dedim.

İkili ilişki ihtimalini düşünmek bile beni korkudan öldürmeye yetiyordu.

"Birinden hoşlanmak için nedene ihtiyaç yok. Öylece olur." dedi. Gülümsemeye çalışarak, "Cevabını söyler misin? Böyle bir itirafta bulunduğum için kendimi aptal gibi hissetmeye başladım." diye, ekledi.

Biriyle birlikte olma ihtimali beni o kadar çok korkutuyordu ki, Çağrı'dan hoşlanıp, hoşlanmadığım hakkında düşünemiyordum. Ben de karar vermek için onu zihnimde hızlıca birkaç testten geçirmeye başladım. İlk olarak onu çekici buluyor muyum? diye, düşündüm. Sorunun cevabı basitti. Kesinlikle evet. Omuzlarındaki kumral saçları, lacivert kocaman gözleri... adam iyiydi. Belki boyu olması gerektiğinden biraz daha uzundu. Ben yanında cüce gibi kalıyordum. Bunu düşünmek gülümsememe neden oldu. Sonra anladım ki, sevmek iddialı bir kelimeydi ama ondan etkilendiğim zamanlar oluyordu ve bu sadece tipiyle alakalı da değildi.

"Sanırım," dedim ve bir süre daha düşündüm. Ondan etkilendiğim her anı zihnimden atmak için uğraştığımdan tam olarak emin olamıyordum. "Senden etkilendiğim zamanlar oldu ama bu yeterli mi? bilmiyorum." deyince, gülmeye başladı.

"Her şey hakkında bu kadar düşünmek zorunda mısın?" diye, sordu.

"Evet, bu önemli bir konu." dedim.

Yüzündeki gülümsemeyi silmeden, "Nida, böyle bir şeye düşünerek karar veremezsin." dedi.

Sanırım haklıydı. İnsanlar istemsizce aşık oluyordu. Ben daha önce böyle bir şey yaşamadığım için nasıl olması gerektiğini bilmiyordum. Çağrı heyecanlanmama neden oluyordu ama bu aşk mıydı? Emin değildim. Zaten o da ona aşık olup, olmadığımı sormuyordu.

"Evet, bende senden, sanırım." diye, gevelemeye başladım.

Çağrı ise anlayışlı davrandı.