Gece Yürüyenler

TUTSAK

YENİ BÖLÜM YAKINDA

İYİ OKUMALAR

Ona izin vermeden konuştum.

"Kim olduğumu, güçlü olmadığımı biliyorum. Ne demek istiyorsun?"

Gözlerini gözlerimden ayırdı ve önüne döndü.

"Yakında anlarsın tatlım." dedi.

"Neyi?" diyerek, direttim.

Kim olduğumu biliyordum. Onun zannettiği gibi güçlü değildim ama onun bu duruma olan inancı benimle evlenmek isteyecek kadar güçlüydü. Belki de doğru söylüyordu. Bilmediğim güçlerim vardı. Çetin'in sırları olduğu konusunda haklıydı. Çağrı ve Eray'da onun gibiydi. Benden bir şeyler saklamaları sürpriz olmazdı ama saklanan şey neydi? Benimle ilgili bildikleri şey neydi? Bu düşünce beynimi kemirmeye başladı ama buna izin veremezdim. Şu an düşünmem gereken tek kişi Bulut'tu. Sessiz kalmaya karar verdim. Yolun geri kalanında hiç konuşmadım. Çok geçmeden gelmemiz gereken yere vardık. Şoför inip, kapımızı açtı. Bense tedirgin adımlarla arabadan indim. Üç katlı, havuzlu, lüks, villanın bahçesindeydik. Cidden burası onun eviydi. Yanıma geldi ve kibarca konuştu.

"Senin için bir oda hazırlandı. Umarım beğenirsin."

Konuşması bitince eve doğru yürümeye başladı. Bense sessiz kalmaya devam ettim. Buradan kurtulmak için planım yoktu. Bulut'u kurtarmanın yolunu da bilmiyordum. Bu nedenle elimden geldiğince uslu olarak Bulut'a zarar vermesine engel olmak tek şansımdı. Kısa süre sonra evin kapısı açıldı. Kapıyı açan, uzun boylu, alımlı, güzel bir kadındı.

"Hoş geldiniz." dedi.

Sanırım Emir'in hizmetçisiydi ama beklediğimden çok daha seksi bir kadındı. Genç, siyah, uzun saçlarını tepede topuz yapmış, beyaz tenli, duru bir güzelliğe sahipti. Emir onu başıyla selamladı ve konuştu.

"Nida'ya odasını gösterir misin?"

Kadın yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi.

"Tabi ki." dedi. Sonraysa, "Buyurun." diyerek, üst katı işaret etti.

Benimse öylece yukarı çıkmaya niyetim yoktu.

"Bulut iyi mi? Ne zaman bırakacaksın?" diye, sordum.

Umursamaz bir ifadeyle bana döndü. İfadesine uyan bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Yarın karım olduğunda."

Bu durumu bir türlü anlamlandıramıyordum. Böyle bir şeyi neden istiyordu?

"Seninle geldim. Bulut'u bırak." dedim.

Gülümseyerek cevap verdi.

"Yarın evlendiğimizde bırakacağım, tatlım."

Böyle bir şeye izin veremezdim. Kimseyle evlenmeye niyetim yoktu. Ne kadar uslu olmaya karar versem de dayanamadım ve konuşmaya başladım.

"Seninle evlenmeyeceğim. Dediğin gibi güçlüysem sana yardım ederim ama evlilik olmaz. Çok saçma, anlamsız."

Kaşlarını çattı ve bana doğru yürümeye başladı. Bense korkuyla birkaç adım geriye gittim. O ise izin vermeden beni kolumdan yakaladı ve kendine yaklaştırdı. Sonraysa konuşmaya başladı.

"Nida tatlım, burada sen fikrini söyleyebilecek konumda değilsin. Şimdi odana çık ve uslu uslu düğünümüzü bekle. Aksi halde Bulut'a zarar vermek zorunda kalacağım. Akraba olacağımızı düşününce bunu yapmayı gerçekten istemem."

Öylece kaldım. O gitti uzaklaştı. Ben öylece kaldım. Konu ben değil Bulut'tu. Beni öldürmekle tehdit etse umurumda olmaz ona karşı çıkardım. Ben öyle mal gibi kalmışken kadın konuşmaya başladı.