YENİ BÖLÜM YAKINDA.
YORUM BEKLİYORUM.
İYİ OKUMALAR.
Tavrım Eray'ın öfkelenmesine neden oldu. Bakışları birkaç saniyeliğine bana kaydıktan sonra tekrar önüne döndü.
"Sabret eve varınca anlatacağım." dedi.
Beklemek istemiyordum. Her ne biliyorsa şimdi öğrenmeliydim. Yine de onu daha fazla zorlamadım ve evine varıncaya kadar sessizliğimi korudum.
Kısa bir yolculuktan sonra Eray'ın evine vardık. Gelmemizle arabadan atlamam bir oldu. Kapıya doğru koşmaya başladığımda Eray yavaş adımlarla arkamda yürüyordu.
"Acele et istersen. Zaten hala anlatmak için neden eve gelmeyi beklediğimizi anlamadım." dedim.
Eray beni umursamadan yürümeye devam etti. Sakince yanımda durdu ve kapıyı açtı. Koşar adımlarla içeri girdim. Emir'den hemen kurtulmak istiyordum. Bu durum beni hiç olmadığım kadar aceleci yapıyordu. Koşmak, öğrenmek, öldürmek, rahatlamak... istiyordum. Aklım ailemdeydi. Aklım Çağrı'daydı. Kapının kapanmasıyla hadi dercesine Eray'a bakmaya başladım. O ise sakin bir şekilde konuştu.
"Yukarıda odam da."
Beklemeden aklıma gelen ilk şeyi sordum.
"Odan da olan ne?"
"Gelirsen öğrenebilirsin." dedi.
Konuşmadan peşine takıldım. Hızlı adımlarla merdivenleri çıktık. Çok geçmeden Eray'ın odasındaydık. Oda yüzümde büyük bir şaşkınlık ifadesi oluşturdu. Daha önce odasına girmesem de, bunu kesinlikle beklemiyordum. Şaşkın ifademi bozmadan, etrafı incelemeye devam ederken konuşmaya başladım.
"Burası senin odan mı?"
Düşünmeden beni yanıtladı.
"Evet."
Burası bir yetişkinden çok, bir çocuğun odasını andırıyordu. Aslında andırmıyordu direkt öyleydi. Burası bir çocuğa aitti. Tek kişilik ufak yatağın üstüne Batman logolu bir çarşaf serilmişti. Onun hemen yanında iki kapılı, siyah ufak bir dolap vardı. Sol taraftaysa kütüphanesi olan, siyah ve beyaz karışımı ufak bir masa vardı. Kütüphane kısımlarındaysa kitaplar yerine Batman, Superman, Spiderman... figürleri koyulmuştu. Şaşkınlığımı gizleyemiyordum. Yerdeki Batman figürlü halıdan, yatağın ucunda duran, kütüphanenin içindeki çocuk kitaplarına kadar... burası kesinlikle ufak bir çocuğun odasıydı.
"Aslında güzel bir oda ama sana olmuş mu bilemedim. Mesela yatağa sığman zor görünüyor."
Yüzümde aptal bir gülümseme vardı. O ise çok ciddi görünüyordu.
"Ailem öldükten sonra bu evde pek kalmadığım için odayı değiştirmedim." dedi.
Söylediği şeyle bir anlığına pişmanlık hissettim. Bazı şeylerin aynı kalmasını istemiş olabilirdi. Bense öküz gibi dalga geçmiştim. Yine de aklım burada kaldığım gece bu yatakta nasıl uyuduğundaydı. Başka odada kalmak yerine burada yatmasını tuhaf buluyordum.
Daha fazla bu konuyla zaman kaybetmemek adına hemen asıl işimizle alakalı bir soru sordum.
"Evet neler öğrendin?"
Eray odadaki ufak dolabı açtı. İçi çocuk kıyafetleriyle doluydu. Kıyafetleri şöyle bir kenara itince ufak bir kasa gördüm. Kasayı saklamak için iyi bir yer mi? kötü bir yer mi? bilemedim. Çoğu kişi kasalarını dolabın içine koyuyordu ama sanırım çocuk dolabının içine değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Yürüyenler
ChickLitNida isteği dışında kurtadama dönüştürülmüş genç bir kızdır. Isırıldığından bu yana kendisini insanlardan uzak tutmaya çalışarak hayatına devam etmektedir. Fakat hiç beklemediği bir anda kendisini büyük bir savaşın içinde bulur. Bu savaş ona kendisi...
