Gece Yürüyenler

BEYAZ TAVŞAN

YENİ BÖLÜM YAKINDA

GELEN OY VE YORUM SAYISINA GÖRE YENİ BÖLÜM DAHA ERKEN YAYIMLANABİLİR.

İYİ OKUMALAR 

Kahvaltı için salona geldiğimde gözlerim Azra'yı aradı. Normal haline dönüp, dönmediğini merak ediyordum. Bu nedenle salonda kısa süreli bir tarama yaptım. Çok geçmeden kızı bir köşeye çökmüş elindeki tabağa öylece bakarken buldum. Her şey normalmiş gibi davranmak istiyordum. Bu nedenle önce gidip, tabağıma masanın üstünde duran kahvaltılıklardan rastgele aldım. Bunlar peynirli olduğunu düşündüğüm minik poğaçalar, biraz vişne reçeli, biraz da baldı. Daha sonra kızın yanına gittim.

"Günaydın." dedim ve oturdum.

O da beni aynı şekilde selamladı.

"Günaydın."

Sonraysa iyi olduğunu göstermek istercesine tabağındakileri yemeğe başladı. Ben de ona uyum sağladım. Peynirli poğaçamı bir reçele, bir bala sokup, ağzıma tıkıyordum. Bu sırada Bulut yanımıza geldi. Elindeki tabağa bulabildiği her şeyi doldurmuş gibiydi. Poğaçalar, çeşitli peynirler, reçeller...

Beni umursamadan bakışlarını Azra'ya çevirdi ve konuştu.

"İyi misin?"

Azra tabağındaki gözlerini kaldırdı ve ayakta durmaya devam eden Bulut'a çevirdi. Çok geçmeden de onu yanıtladı.

"Tabi ki iyiyim."

Bulut bariz bir biçimde Azra'dan hoşlanıyordu. Bense bunun nedenini pek anlayamıyordum. Gerçi Bulut'un şıp sevdi birisi olduğunu düşününce, bu konu bana pek de şaşırtıcı gelmiyordu. Tek sorun Azra'dan ne zaman sıkılacağıydı. Bulut hızlı sevdiği kadar hızlı da soğuyan biriydi. Benimse bu konu da Bulut'a yardım etmek gibi bir niyetim yoktu. İşler karıştığında taşlanacak kişi olmak istemiyordum.

Bulut'a, bakışlarımla yeri işaret ederken, "Hadi gel, otur." dedim.

Dediğimi yaptı ve yanıma çöktü. Bir süre tabağındakileri bitirmek için uğraştıktan sonra konuştu.

"Uyandığımda Çağrı yoktu."

'Evet, benimleydi.' demek, istesem de son anda vazgeçtim ve Bulut'u şu şekilde yanıtladım.

"İşi vardır normal."

Benimle birlikte olduğunu söylersem Azra ve Bulut'un meraklı sorularına maruz kalmaktan korkuyordum. Ne kadar belli etmese de Bulut'ta zaman zaman meraklı olabiliyordu. Kısa sürede kahvaltımı bitirdim ve çöktüğüm yerden kalktım. Tabağımı kirlilerin oraya götürürken karşı taraftan bana doğru gelmeye başlayan Burcu'dan kaçmayı düşünüyordum ama çok geçmeden ben başarısız oldum, o ise bana sarıldı. Elimdeki tabağı ona sürmemeye çalışırken, sırtıma doladığı kollarına elimden geldiğince karşılık verdim.

"Seninle bir türlü konuşamadık. Çok olaylar oldu. İyi misin?" dedi.

Bense, 'zaten önceden de pek konuşmuyorduk.' diye, düşünürken onu yanıtladım.

"İyiyim."

Burcu benden ayrıldı ve bir süre beni süzdükten sonra tekrar konuştu.

"Kendine dikkat et, lütfen. Şu beyaz kurt olayı mesela, o ne? Yuvadaki herkes kafasına göre bir şeyler anlatıyor."

Beyaz kurt olayını nasıl açıklayacağımı hala bilmiyordum. Bir şeyler gevelemek üzereydim ki tilki beni durdurdu. Kolunu omzuma attı ve konuşmaya başladı.

"Beyaz kurt buradaki tavşan."

Omzumdaki kolundan kısa sürede kurtuldum ve aklıma gelen ilk şeyi sordum.