HELLO, WIFE! [NOVEL ÇEVİRİSİ]

54.bölüm

Su Le'nin hiç gelmemesini dilediği Cumartesi sabahı sonunda geldi.

Yatağında yatan tüm farklı üstlere, elbiselere ve eteklere baktı ama Su Le hiçbirinin uygun olmadığını hissetti. Kabul etmek istemese de gerçek şu ki Su Le gergin hissediyordu.

Bu ve bundan sonra açık renkli, uzun bir elbiseye karar vermişti. Tarzı basitti ama erdemli bir kadın hissi veriyordu. 80 yaşındaki bir yaşlı muhtemelen zarif bir bayanı tercih ederdi, değil mi?

Hazırlanmayı bitirdiği gibi Wei Chu'dan bir telefon aldı. Su Le, alt katta hediyelerin bulunduğu büyük ve küçük çantalar taşıyordu. Karşı tarafın muzip yüzünü görünce kızardı, “Neye bakıyorsun?”

"Güzel bir bayana bakıyorum." Wei Chu onun için arabanın kapısını açtı ve Su Le'nin taşıdığı tüm çantaları arkaya koydu. Parlak bir şekilde gülümsedi, "Böyle bir güzele yardım etmek bir onur." Su Le'nin bu ziyareti önemsediğini anlayınca içten içe rahatladı. Wei Chu, Su Le'nin ziyaret konusunda gergin olacağından korkmuyordu; Su Le'nin büyüklerinin ona nasıl baktığını umursamamasından daha çok korkuyordu.

"Kahvaltını yaptın mı?" Wei Chu sordu.

"Aç değilim." Su Le o kadar gergindi ki midesi düğümleniyormuş gibi görünüyordu. Nasıl aç hissedebilirdi ki?

"Endişelenmene gerek yok. Annem ve babam seni çok seviyor ve yıllar önce seni yemeğe davet etmek istediler. Dedem hayırsever bir insandır. Onunla anlaşmak çok kolay.” O konuşurken, Wei Chu Su Le için emniyet kemerini takmak için uzandı, "Hadi, yola çıkmadan önce gidip kahvaltı yapalım."

"Bunun için endişelenen kim? Her şeyi bildiğini düşünme," dedi Su Le. Wei Chu'yu dinledikten sonra Su Le daha az gerginleşti ama biraz aç hissetti. Bir kahvaltı dükkanına geldiklerinde, zorla bir şeyler yedi. Gerginliği geçmemiş olsa da, midesi artık düğümlenmiş gibi hissetmiyordu.

Yolda, Su Le bilerek rahatlamış gibi yaptı. Wei Chu bunu gördüğünde çok sevindi, bu yüzden araba sürerken Su Le'yi eğlendirmek ve onu güldürmek için ona her türlü hikayeyi anlattı. Su Le kayıtsızca cevap verdi ve aniden Zhuang Wei'nin ailesiyle tanıştığında bu kadar gergin olmadığını hatırladı, ancak o zamanlar ebeveynlerle tanışmanın önemini anlamak için çok küçüktü. Ayrıca onu sevdiğini söyleyen adamın birden fikrini değiştireceğini de bilmiyordu.

O zaman, Zhuang Wei ona gerçekten iyi davrandı. Aynı zamanda çok düşünceliydi ve birçok vaatte bulundu, ama şimdi onlar yabancı gibiydiler. Karşılaştıklarında bile birbirlerine söyleyecekleri bir şey yoktu. O ve Wei Chu gelecekte de bu aşamaya gelecekler mi?

"Ne hakkında düşünüyorsun? Neredeyse geldik." Wei Chu'nun neşeli sesi kulaklarına ulaştı. Su Le döndü ve gözlerindeki mutluluğu ve beklentiyi gördü. Kalbi ısındı ve gerginliği azaldı. Başını kaldırdığında, avlu evinin dışındaki büyük bir ağacın yanına park etmeden önce arabanın başka bir sokağa döndüğünü gördü. Su Le zaten yakınlarda park etmiş birkaç araba olduğunu ve hepsinin pahalı markalar olduğunu fark etti.

"Neyse ki bugün erken geldik. Geçen yıl biraz geç geldim ve park edecek yer kalmadı,” Wei Chu iyi bir park yeri bulmayı başardığına sevindi. Dışarı çıktığında Su Le için arabanın kapısını açtıktan sonra, Su Le'nin büyüklerine getirdiği hediyeleri almak için geri döndü.

Daha önce fark etmemişti ama Su Le oldukça fazla şey getirmişti ve tüm hediyeler yaşlıların sağlığı için faydalıydı. Wei Chu'nun gülümsemesi daha parlak hale geldi ve bir eliyle onunkini tutarak Su Le'yi yönlendirdi. "Haydi içeriye girelim."

Ana avluya girdiklerinde, etrafta koşuşturan ve birlikte oynayan birkaç çocuk gördüler. Ayrıca ağaçların altında çay içen veya mahjong oynayan zevkle giyinmiş birçok erkek ve kadın vardı. Wei Chu'nun annesi onlardan biriydi. Bütün avlu çok canlı görünüyordu. Önlüklü birkaç kadın ellerinde kaseler ve tepsilerle evden dışarı fırladı.