HELLO, WIFE! [NOVEL ÇEVİRİSİ]

4.bölüm

Bu sessiz anda, Su Le afalladı ve kolunu tutan adama baktı. Adam muhtemelen 180 cm'den uzundu, sağlıklı bir fiziğe, güzel yüz hatlarına ve düzgündü. Ne yazık ki, nasıl bakarsanız bakın, adamın gözleri aşırı hoş bir his veriyordu. Onun görüşüne göre, giydiği takım elbise ona yakışmıştı ve fiyatı da düşük olmayacaktı, kesinlikle üçü 100 Yuan'a mal olan sokak pazarından alınmış bir şey değildi. Bu, görünüşü ve parası olan bir adamdı. Su Le üç saniye düşündü ve öksürmeden önce kendini tutan ele sakince dürttü, "Sen..."

(tabiki wei chu'muz 😘)

"Kıdemli Wei!" Li Xuan Ran, Su Le'nin yanında duran Wei Chu'ya şaşkınlıkla ve ardından etraflarındaki herkesin donuk ifadelerine baktı. Su Le ve Wei Chu'nun ne zaman iyi bir ilişkisi oldu? Hayır, kıdemli Wei'nin zarafeti ne zaman azaldı? Su Le'den hoşlanıyorsa sorun yok ama giriş yapmak için neden bu kadar dramatik bir yol kullandı?

Li Xuan Ran gelişigüzel bir şekilde yandan bir mandalina aldı ve sakince soymaya başladı. Dünya gerçekten çok hızlı gelişiyor ve o artık çoktan yaşlandı.

Zhuang Wei'nin ifadesi, Wei Chu'nun Su Le'nin kolunu tuttuğunu görünce değişti. Wei Chu'nun kim olduğunu biliyordu. Üniversiteye ilk girdiğinde, Wei Chu öğrenci birliğinin başkanıydı. O zamanlar, Wei Chu zaten üniversitede etkili bir isimdi ve mezun olduğunda, Zhuang Wei öğrenci birliğinin yeni başkanı oldu, ancak Wei Chu hakkında birçok kişi tarafından hala konuşuluyordu.

Erkek öğrenciler için Wei Chu, hem hayranlık duydukları hem de kıskandıkları biriydi ama Zhuang Wei, Wei Chu'ya içerliyordu. Kim olursa olsun, zirvede olmaya alışık olduklarında ama sonuçta yine de bir başkasına göre daha aşağıdayken, o kimse sevilecek bir insan değildir.

Su Le sessiz kalsa da kalabalık artık ona sempatiyle bakmıyor, kıskançlık ve nefret duyguları besliyordu.

"Kıdemli Wei, seni burada göreceğimi hiç düşünmemiştim," Zhuang Wei ayağa kalktı ve elini uzatmadan önce dudaklarında bir gülümseme izi belirdi, "Uzun zamandır görüşmüyoruz, Kıdemli Wei hala her zamanki gibi onurlu."

Wei Chu nezaketle Zhuang Wei ile el sıkıştı ve kibarca sordu, "Peki bu küçük kim olabilir?"

Zhuang Wei'nin yüzündeki gülümseme sertleşti. Üniversiteye girişinden bu yana iki ay geçmemişti ve o zaten üniversitedeki en ünlü insanlardan biriydi. Bu gece Wei Chu'nun doğrudan kim olduğunu soracağını hiç düşünmemişti. “Kıdemli Wei artık iş dünyasının seçkin bir üyesi, bu yüzden beni tanımamanız normal. Kendimi tanıtmama izin verin. Ben iki yaş kadar senin küçüğünüm, Zhuang Wei."

"Ah, demek sen küçük Zhuang'sın," Wei Chu, Zhuang Wei'nin elini bıraktı ve Su Le'ye bakmak için hemen başını indirdi, "İçecek bir şey ister misin? Senin için alacağım.”

Li Xuan Ran ağzına bir parça mandalina koydu ve kederli bir şekilde içini çekti. Zhuang Wei, grup içinde yetenekli olarak kabul edildi. Ama Kıdemli Wei'nin önünde o bir hiçti. Çirkin bir ifadesi olan Lin Qi'ye bakmak için gözlerini kaldırdı. Li Xuan Ran soğuk bir şekilde güldü. Ne kadar aptal bir kadın, bir erkeğe itibar kazanmak için bel bağlamış, bir önceki yarattığı sahne olmasaydı, bütün yüzünü kaybetmezdi. Bu savaşta Lin Qi ve Zhuang Wei kötü bir şekilde kaybetmişti. Li Xuan Ran içini çekip başını sallamadan önce sakin Su Le'ye tekrar baktı. Su Le'nin birdenbire her türden erkekle başa çıkacak becerilere sahip olacağı bir gün asla olmayacaktı. Yanında duran Kıdemli Wei olsa bile, o sadece sakin kalırdı; ama daha kesin olmak gerekirse, daha çok boş bir ifadeydi.

Gerçekten, bu kadın ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor, Li Xuan Ran mandalinasını yemeye devam etti.

Su Le, bu kişinin neden birdenbire kendisine yardım ettiğini anlayamıyordu ama uyumsuz biri değildi. Şu anda niyeti onun için net olmasa da, kurtarıcısını ona yardım etmişken garip bir duruma sokmayacaktı. Wei Chu'ya gülümseyerek konuştu, "Susamıyorum, teşekkür ederim." Kanepeden çantasını aldı ve ekledi, "Siz sohbete devam edebilirsiniz, ben tuvalete gidiyorum."