HELLO, WIFE! [NOVEL ÇEVİRİSİ]

44.bölüm

Kireçtaşından bir iz, sade bir huzur, temiz hava ve kuş cıvıltıları. Çok güzel bir manzaraydı ama Su Le bir çam ağacına yaslanırken ona bir kez bile bakmadı. Derin bir nefes aldı. Neden herkes sadece eğlenceli olduğunu söyledi ve tapınağın dağın tepesinde olduğundan bahsetmedi? Dağa adım adım tırmanırken ölmese bile ömrünün yarısını kaybedecekti!

Bu sabah Su Le uyandığında yağmur çoktan durmuştu. Artık yağmur yağmadığı için dağa tırmanmaya karar veren herkes içkilerini aldı. Uzaktan bakıldığında dağ çok yüksek gibi görünmüyordu ama aslında tırmanmaya başladıklarında birden tatillerinin bile fiziksel güç gerektirdiğini anladılar. Su Le, tırmanacak gücü olmadığı için genellikle evde oturduğu için pişmanlık duymaya başladı.

Bitmek bilmeyen kireçtaşı merdivenlere bakarken başını kaldırdı. Su Le ağlamak istedi. Buraya Buda'ya ya da bulutlara bakmaya gelmedi. Acı çekmeye geldi!

“Su Le, dövüş!” Chen Xu biraz su ve atıştırmalık taşırken tezahürat yaptı ve önden yürüdü. Çok çabuk, o zaman arasındaki mesafe genişledi. Sanki taşıdığı abur cubur ve su torbası, tüy kadar hafif mendiller gibiydi.

Su Le gözlerini devirdi. Ellerini birbirine kenetledi ve tekrar tırmanmaya hazırlandı. Yakışıklı bir el önünde uzandı ve Su Le o eli tutarak kibar olmaya zahmet etmedi. "O zaman sana güveneceğim." Rastgele yüksek sesle söylenen cümle birdenbire oldukça belirsiz hale geldi.

Wei Chu'nun yüzündeki gülümseme özellikle parlaklaştı. Su Le'yi kendine yaklaştırdı. "Rahat ol ve her şeyi bana bırak. “

Arkasına bakıp manzarayı gören Chen Xu, "Lao Da'nın dağa çıkmak için teleferiği kullanmak istememesine şaşmamalı," dedi yüksek sesle. Sonra kendi kendine sessizce mırıldandı, "Gerçekten, her türlü yöntemi kullandı."

Su Le, Wei Chu'nun belinin arkasında onu destekleyen elini hissettiğinde yanaklarının ısındığını hissetti. Kalan adımlar aydınlanmaya başladı. Adım adım birlikte dağa tırmandılar. Tapınağın gölgesini gördüklerinde, Su Le'yi destekleyen Wei Chu'nun yüzü kırmızı değildi ve nefes nefese de değildi.

Birden Su Le, annesinin bir zamanlar ona söylediklerini hatırladı. Bir erkeğin iyi bir görünüme sahip olup olmadığı, gerçekten önemli değildi. Gerçekten önemli olan onun gücüydü. Wei Chu'nun vücut gücünün yeterli olduğu ortaya çıktı. Yani bu noktada annesinin tatmin olması gerekir, değil mi?

Düşüncelerinin uzaklaştığının bilincinde olan Su Le, belindeki eli savurdu. "Vardık."

"Sevgilim, çok acımasızsın. Beni kullanmayı bitirdikten sonra beni uzaklaştırıyorsun," Wei Chu vurulan bölgeyi ovuşturdu. Zorbalığa uğramış gibi görünen bir ifadesi vardı.

"Büyük Tanrı Wei, lütfen imajını biraz koru. Çok sayıda çalışanınız yakında," diye yanıtladı Su Le, etkilenmeden. Bakışları yandaki heykele gitti. Sheli Pagoda'ya benziyordu ve biraz benekliydi, oldukça eski gibi görünüyordu. Çok uzak olmayan bir yerde, kurumuş yaprakları yoldan süpürürken siyah giysiler giyen bir keşiş vardı. Su Le sahneyi izlerken zamanda yolculuk yapmış gibi hissetti. Ama kapının kapandığını duyduğunda buranın sadece manzaralı bir yer olduğunu hatırladı.

Tapınağa girip Buda'ya ibadet ettikten sonra, Wei Chu dün bahsettiği gibi aşk ve evlilik hakkında gerçekten soru sormadı. Ayrıca Su Le, Wei Chu'nun tüm inançlarını bir kehanet çubuğuna aşka koyan tip olduğuna inanmıyordu.

Tapınağın mimarisi eski bir his veriyordu. Sandal ağacı kokusu ve keşişlerin ilahileri tapınağı doldurdu. Su Le'ye daha önce çektiği tüm acıların buna değdiğini hissettirdi. Su Le seccadeden kalktı. Tapınaktaki birkaç Buda heykeline baktığında Su Le'nin zihni huzurluydu.