🌻 Editor's Pick January 2022 ✨
🌻 Watty Awards 2023 Shortlist ✨
🌻 Watty Awards 2023 Winner ✨
|| first installment of "habit series" ||
Ramona Castillo kept on bugging Caleb Eusebio for a letter to which he couldn't give because for him, letters ar...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Itinuloy namin ang paggawa ng assignments sa loob ng Library Hub. Mas nagtagal dahil ayaw ni Mona nang basta kokopyahin niya lang ang mga naging sagot ko dahil gusto niya, alam niya kung paano ko nakuha ang tamang sagot.
"Kailangan kong patunayan sa parents ko na natuto talaga ako sa strand na 'to kaya hindi p'wede na kopya lang ako nang kopya," paliwanag niya habang nagsusulat sa papel. "Malay mo, 'di ba? Pumayag sila sa kurso na gusto ko." She smiled at me.
Pumangalumbaba ako habang pinanonood ang kamay niyang marahan na magsulat sa papel. Hanga talaga ako sa kung gaano siya kaganda at kalinis na magsulat. Mabagal nga lang pero hindi naman mas'yado.
Sa bawat pagsabi niya ng tungkol sa course na gusto niya, paulit-ulit ko tuloy naaalala yung naging kwento niya tungkol sa kanila noong unang beses kaming kumain nang magkasabay. Maikling kwento lang naman 'yon kaya hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit naaalala ko pa pati 'yon.
Tang ina talaga.
"Gusto ka bang maging lawyer ng mga magulang mo?" bigla kong naitanong habang nanonood sa paggalaw ng kamay niyang may hawak na ballpen.
Gusto kong bawiin dahil nasa isip ko lang naman sana 'yon. Gusto kong manatili yung image ko na walang pakialam sa kan'ya. Pero paano ko pa babawiin? Sa pagtigil niya sa pagsusulat at pagtingin niya sa akin, alam kong malinaw na malinaw niyang narinig ang naging tanong ko, gaano man kahina ang boses ko.
"Uhh . . . paano mo nalaman?"
Napalunok ako bago nag-iwas ng tingin, saka sumandal sa sandalan ng inuupuan ko. Tumikhim ako kasabay ng paghalukipkip ko.
"Naalala ko lang na parehong lawyer ang mga magulang mo."
Bumilog ang bibig niya sa naging sagot ko. "Talaga?! Sinabi ko ba 'yon sa 'yo?! Kailan?!" pataas nang pataas ang boses na tanong niya.
Tumingin ako sa librarian dahil baka mamaya, naririnig ang boses niya. Mabuti na lang at may iba itong inoobserbahan nang mga oras na 'yon kaya hindi kami mapapagalitan. Nagbuga ako ng malalim na buntonghininga bago sumagot.
"H-Hindi ko na maalala. Basta sinabi mo," nakaiwas ang mga tingin na sabi ko.
"Huh?" mahinang tugon niya.
Lumingon ako sa kan'ya at nakitang kinakagat ng mapula niyang labi ang dulo ng ballpen habang nakatingin sa kawalan, parang nag-iisip nang malalim.
