🌻 Editor's Pick January 2022 ✨
🌻 Watty Awards 2023 Shortlist ✨
🌻 Watty Awards 2023 Winner ✨
|| first installment of "habit series" ||
Ramona Castillo kept on bugging Caleb Eusebio for a letter to which he couldn't give because for him, letters ar...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Ilagay mo rin 'yung mga natatandaan mong madalas niyong gawin no'ng magkasama pa kayo," paliwanag ni Ramona na nasa likod ko.
Itinuloy ko na ang pagsusulat. Isang oras na lang, aalis na kami ng retreat house na ito kaya kailangan ko nang tapusin ang paggawa nito.
Kung bakit ba naman kasi nagpakabibo ako at nagkusang gagawa ng sulat, eh hindi na nga ako pinagagawa!
"Mamaya ko na lang babasahin 'yan. Basahin mo muna sa harap ni Sister Tricia," dagdag niya bago umalis sa likod ko.
Nagbuga ako ng malalim na buntonghininga bago ipinikit ang mga mata. Inalala ko lahat ng mga araw na kasama ko pa ang mga magulang ko, mga madalas na ginagawa namin, madalas kainin, pati lahat ng mga naramdaman ko noong mga araw na 'yon.
Masaya ako. 'Yon ang pinakaimportante at pinakasigurado ako tungkol sa panahong 'yon.
Masaya ako noong kasama ko sila . . . at hindi ko maiwasang mangulila ngayong mag-isa na lang ako sa buhay habang sila ay masaya pa ring namumuhay, kasama ang bagong mga pamilya nila.
Nagdaan ang maraming minuto, muli akong nagbuntonghininga bago iminulat ang mga mata. Una kong nakita ay ang blangkong papel na nasa harap ko at ang ballpen na nakapatong dito.
Kukuhanin ko na sana ang ballpen nang maramdaman ko ang panginginig ng kamay ko. Napailing ako bago hinawakan ito gamit ang isa pang kamay para patigilin sa panginginig.
"Bakit? Anong nangyayari?" tanong ni Ramona bago nagpunta sa akin. Kinuha niya ang kamay kong nanginginig. "Bakit gumaganito? Caleb?" Hinawakan niya nang mahigpit ang kamay ko para pigilan din. Bakas sa kan'ya ang pag-aalala.
"Withdrawal. Hindi pa ako nagyoyosi simula kahapon."
Suminghap siya nang mahina bago marahang binitiwan ang kamay ko. "So, hindi ka p'wedeng mag-quit sa bad habit mo?"
Kinuha ko ang ballpen at isinulat sa itaas na kanan ng papel ang date ngayon. "P'wede pero hindi biglaan."
"Kung gano'n, kailangan na nating umuwi. Tapusin mo na 'yan para hindi lumala ang withdrawals mo."
Bumalik na siya sa pag-aayos ng gamit habang nagsisimula naman akong magsulat. Hindi ko alam kung nakailang buntonghininga pa ako bago ko tuluyang nakuha 'yung mga salita na dapat kong isulat tungkol sa mga nasa isip at sa nararamdaman ko ngayon.
