chapter.40.uni

1.6K 61 3
                                        

ဆားမပါတဲ့ဟင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းမခံရတဲ့အချစ်

Chapter.40.

"ရောက်တာကြာပြီလား "

"အင်း နဲနဲပါ ...ကလေးတွေကိုဘာလို့အော်နေတာလဲ "

"မအော်လို့မရဘူး မဟုတ်ရင် ထမင်းချိုင့်တွေကိုမြေကြီးပေါ်မှာဒီအတိုင်းချစားကြမှာ အဲ့ဒါကြောင့် မြက်ခင်းပေါ်မှာစား သစ်ပင်အောက်မှာစားလို့အော်နေရတာ လည်ချောင်းတောင်နာတယ် "

"ရော့ ရေသောက်လိုက်ဦး "

သူဖွင့်ပေးတဲ့ရေဘူးကိုသောက်လိုက်ရင်း သူမကအဝေးက ကလေးတွေကိုကြည့်လိုက်‌ေသးတယ်

"ကိုယ့်ကိုအိမ်မလည်မခေါ်တော့ဘူးလား "

"အဲ့ဒါက သင့်တော်ပါ့မလား "

"ဘာလို့မသင့်တော်ရမှာလဲ နောက်ဆိုလဲ အမြဲလာနေမှာကို "

"ဟမ် ဘာလို့လဲ "

"နှလုံးသားမရှိတဲ့မိန်းကလေး ကိုယ့်ကိုတလမှတကြိမ်လောက်ပဲတွေ့ဖို့စဉ်းစားနေတာလား "

"အဲ့လိုတော့မဟုတ်ပါဘူး တလနှစ်ကြိမ်လောက်တော့တွေ့လို့ရပါတယ် "

သူမလေးရဲ့ထောင်ပြထားတဲ့လက်နှစ်ချောင်းကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း

"စိတ်မချပါဘူး "

"ဆရာကြီး သေချာလဲကြည့်ဦးနော် ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ငါ့ကိုစိတ်ဝင်စားတာဆိုလို့ ကျောင်းထဲလာလွတ်ထားတဲ့နွားတွေကျွဲတွေပဲရှိလိမ့်မယ် "

"အဲ့ဒါမေးချင်တာ ဘာလို့ကျောင်းထဲလာလွှတ်ထားတာလဲ ကလေးတွေကိုအန္တရာယ်ပြုမိမှာမကြောက်ဘူးလား "

"ဟူးးးး အဲ့ဒါကလဲပြောလို့မရပါဘူး မြို့ပေါ်ကျောင်းမဟုတ်ပဲ ရွာကျောင်းဆိုတော့ ပြီးတော့ ကလေးတွေကလဲ နွားကျောပေါ်တောင်တက်စီးပြီးလျှောက်ပြေးနေကြဆိုတော့ တားလဲ အသံဝင်သွားတာပဲအဖတ်တင်မှာ ဟော ပြောရင်းဆိုရင်း တွေ့လား ဟိုးမှာ ကြည့် တနေ့‌တနေ့အဲ့မြင်ကွင်းတွေကြည့်တာ သွေးတောင်တက်ချင်တယ် "

သူမလက်ညိုးထိုးပြတဲ့နေရာကိုသူကြည့်လိုက်တယ်

အဟုတ်ပဲ

(Complete)ဆားမပါတဲ့ဟင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းမခံရတဲ့အချစ်  (oc) zgi&uni (NL) Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt