chapter.40.zgi

692 10 0
                                        

ဆားမပါတဲ့ဟင္း အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမခံရတဲ့အခ်စ္

Chapter.40.

"ေရာက္တာၾကာၿပီလား "

"အင္း နဲနဲပါ ...ကေလးေတြကိုဘာလို့ေအာ္ေနတာလဲ "

"မေအာ္လို့မရဘူး မဟုတ္ရင္ ထမင္းခ်ိဳင့္ေတြကိုေျမႀကီးေပၚမွာဒီအတိုင္းခ်စားၾကမွာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ျမက္ခင္းေပၚမွာစား သစ္ပင္ေအာက္မွာစားလို့ေအာ္ေနရတာ လည္ေခ်ာင္းေတာင္နာတယ္ "

"ေရာ့ ေရေသာက္လိုက္ဦး "

သူဖြင့္ေပးတဲ့ေရဘူးကိုေသာက္လိုက္ရင္း သူမကအေဝးက ကေလးေတြကိုၾကည့္လိုက္‌ေသးတယ္

"ကိုယ့္ကိုအိမ္မလည္မေခၚေတာ့ဘူးလား "

"အဲ့ဒါက သင့္ေတာ္ပါ့မလား "

"ဘာလို့မသင့္ေတာ္ရမွာလဲ ေနာက္ဆိုလဲ အျမဲလာေနမွာကို "

"ဟမ္ ဘာလို့လဲ "

"ႏွလုံးသားမရွိတဲ့မိန္းကေလး ကိုယ့္ကိုတလမွတႀကိမ္ေလာက္ပဲေတြ႕ဖို့စဥ္းစားေနတာလား "

"အဲ့လိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး တလႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ေတြ႕လို့ရပါတယ္ "

သူမေလးရဲ့ေထာင္ျပထားတဲ့လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း

"စိတ္မခ်ပါဘူး "

"ဆရာႀကီး ေသခ်ာလဲၾကည့္ဦးေနာ္ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ ငါ့ကိုစိတ္ဝင္စားတာဆိုလို့ ေက်ာင္းထဲလာလြတ္ထားတဲ့ႏြားေတြကၽြဲေတြပဲရွိလိမ့္မယ္ "

"အဲ့ဒါေမးခ်င္တာ ဘာလို့ေက်ာင္းထဲလာလႊတ္ထားတာလဲ ကေလးေတြကိုအႏၲရာယ္ျပဳမိမွာမေၾကာက္ဘူးလား "

"ဟူးးးး အဲ့ဒါကလဲေျပာလို့မရပါဘူး ၿမိဳ့ေပၚေက်ာင္းမဟုတ္ပဲ ရြာေက်ာင္းဆိုေတာ့ ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြကလဲ ႏြားေက်ာေပၚေတာင္တက္စီးၿပီးေလၽွာက္ေျပးေနၾကဆိုေတာ့ တားလဲ အသံဝင္သြားတာပဲအဖတ္တင္မွာ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ေတြ႕လား ဟိုးမွာ ၾကည့္ တေန႔‌တေန႔အဲ့ျမင္ကြင္းေတြၾကည့္တာ ေသြးေတာင္တက္ခ်င္တယ္ "

သူမလက္ညိဳးထိုးျပတဲ့ေနရာကိုသူၾကည့္လိုက္တယ္

အဟုတ္ပဲ

(Complete)ဆားမပါတဲ့ဟင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းမခံရတဲ့အချစ်  (oc) zgi&uni (NL) Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt