chapter.48.zgi

505 13 0
                                    

ဆားမပါတဲ့ဟင္း အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမခံရတဲ့အခ်စ္

Chapter.48.

"ေဝါ့့့့.......ေဝါ့..... "

"မိုး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ တံခါးဖြင့္ဦး မိုးးး ဒုန္းဒုန္းးးး ဒုန္းးး"

သူ႔ရဲ့စကားကိုသူမျပန္မထူးနိုင္ေသးဘူး

အန္ခ်င္တဲ့စိတ္က ေသလုမတတ္မို့ သူမရဲ့အတြင္းကလ္ီစာေတြကိုပါဆြဲထုတ္လာေတာ့မတတ္ ေအာ့အန္ေနခဲ့တယ္

သူ မသိေအာင္ သူမဖုံးထားေပမဲ့

ၾက‌ာေလဆိုးေလ

ထမင္းစားပြဲေတာင္ထိုင္လို့မရ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လို့မရတဲ့အေျခအေနေတြအထိပါဆိုးဝါးလာတဲ့သူမဟာ အျမဲတမ္းမူးေနတတ္တယ္

ေဆးကုသမူ႔ကမထိေရာက္မွန္းသိပ္သိသာတာပဲ

"ေဝါ့့့့........."

သူမစားထားသမၽွ အကုန္ျပန္အန္တယ္

ေရေသာက္ရင္ေရ အသီးစားရင္အသီး

ဘာစားစားျပန္အန္ေနတတ္ေတာ့ ၾကာတဲ့အခါသူမလဲသူ႔ကိုဆက္ဖုံးဖိမထားနိုင္ေတာ့ဘူး

"မိုးးးးးးး ကိုယ့္ကိုေျပာဦး မိုးးးး "

ပါးစပ္ထဲပလုပ္က်င္းကာ အတတ္နိုင္ဆုံးျပဳံးထားလိုက္တယ္

နီရဲေနတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ အက္ကြဲေနတဲ့ေလသံကိုသူမရိပ္မိရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို့ေတြးရင္း ထပ္အန္ခ်င္စိတ္ကိုက်ိတ္မွိတ္ၿမိဳသိပ္လိုက္တယ္

"ဂ်ေလာက္ "

"ငါအိမ္သာတက္ေနတာပါ ဘာလို့ေအာ္ေနတာလဲ "

"လိမ္တယ္ အန္ေနတဲ့အသံကိုယ္ၾကားတယ္"

"နံလို့"

"ဟမ္ ? "

"နံလို့ အန္ခ်င္လာတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူ‌းေကာင္းသြားမွာ"

"ကိုယ့္အနံပဲ အဲ့ေလာက္ရြံ့ရလား ေတာ္ေသးတာေပါ့ လန႔္သြားတာပဲ "

"ျပန္အိပ္ေတာ့ေလ "

"အင္း လာ ကိုယ္ဖက္အိပ္မယ္"

သူမ သူ႔ရင္ခြင္ထဲဝင္လိုက္တယ္

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႔ရနံ့ကိုသူမ မအန္ခ်င္လို့ေတာ္ေသးတယ္လို့ေတြးမိတယ္

(Complete)ဆားမပါတဲ့ဟင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းမခံရတဲ့အချစ်  (oc) zgi&uni (NL) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora