ARAL(+18)

BABAM

Selam loğğ🔥

Başlama saatinizi alalım👀

Ateş ediyoruz yine 🔥

Çok çok özlemişim gerçekten 🥺araya bir günde on günde girse ben hep çok özlüyorum sizle buluşmayı 💕

Hiç uzatmayacağım ve direkt bölüme geçmenizi istiyorum 😎

Başlamadan şu aşağıdaki yıldızı ⭐ benim için parlatır mısınız?

Bolca yorum yapmayı ve satır aralarını doldurmayı unutmayınız. 🙏

Sizi seviyorum 😍

İnstagram: aynur7_a

İyi okumalar ❤

♕♕

Onun beslediği şey sevginin kaçıncı mertebesi bilmiyorum ama en güzel şeyiydi.

Gecenin bu saatinde sabaha açılan kapıların aydınlığında kalbi, gönlü, fikri, yüreği her şeyi kırık bir adamı teselli etmeye çalıştık.

Çalıştık çalışmasına da becerebildik mi işte orasından emin değilim. Sendeleye sendeleye ve ıslanmış Eylül'ülün resimlerini de attığı yüzüğün arkasından denize atmaya yeltensede başaramamış bir kez daha onları sıkıca göğsüne bastırmıştı.

Kıyamamak ve kendine kıymak böyle bir şeydi galiba.

Söyleyecek binlerce kelimem olmasına rağmen hepsini şuan arka plana itip Aral'ın Emir'e bakarak konuşmasını dinledim. "Emir söyle uçağı hazırlasınlar. Buradaki işimiz bitti"

~"Tamam kardeşim"

Hiç bir karşı çıkma yoluna girmeden Emir'in teleofonunu eline alarak bizden bir kaç adımla uzaklaşması ile Aral Ali'nin kolunu tutmuş ve yavaşça fısıldamıştı. "Hadi oğlum kalk"

İtiraz etmedi. Yorgunluğu kara bir perde gibi okunuyordu Eylül'e aşkla bakan gözlerinden. Yerdeki tokayı da cebine atarken, Ali Aral dan destek ala ala uzaklaştık oradan.

Vardığımız araçların önünde Emir'in bize bakarak konuşmasınu dinlyince buraya gelişimiz ne kadar heyecan ve istekli olmuşsa gidişimizde o kadar hüzün doluydu.

~"Akşam saat dokuz buçuğa ayarladım.Sizin için bir sıkıntı olur mu? "
Aral'ın gözleri bir kaç saniyeliğine Ali'ye kaymış, saatin uygun olduğunu söyleyip önce Ali'nin ön koltuğa Şoför koltuğundaki Yağız'ın yanına oturmasını bekledi sonra bizi de arka koltuğa alıp aracın hareket etmesini izledi.

Emir' lerin hemen arkamızdaki araçta bizi takip etmeleri ve devamlı olarak Ali'yi bulan gözlerim onun cama başını yasladığını görünce bu fotoğraf içimi daha da burktu.

Yağız'ın Ali'nin üşümesini önlemek amacıyla çalıştırdığı klimadan esen havanın sıcaklığı altında üşümemiz biraz dururken, Aral'a baktım ve onunda öne odaklanıp daldığını gördüm.

Yüzü o kadar muhteşem ve bakışları o denli keskindiki Ali'nin çektiği acıya nasıl da ortak olduğunun farkında olmadığına emindim.

Evet sorgusuz canını verebileceği kişiler arasında ipin ucunu Yağız ve Emir tutuyordu ama Ali'ninde ondaki yerinin farklı olduğunu görmemek için ahmak olmak gerekirdi.

Biraz daha yanına sokularak aramızdaki mesafeyi kapatınca başımı göğsüne yaslayıp elleirimide beline sardım.

Birden bire telefonununa gelen mesajla iki mesajın Emir den geldiğini fark ettim
Ne yazdığını okuyamadım ama Aral'ın sadece tamam yazdığını gördüm.