Aysss selamlar🤗(Bi selam verin looo🐈)
Yeni bölüm geldi🙈
Sizi seviyorum💜
Harf hatalarını af buyurun lütfen🙏
Başlamadan şua aşağıdaki yıldızı parlatır mısını?
Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤
İnstagram=aynur7_a
İyi okumalar💖
♕♕
Geçen gün ile birlikte sadece uyuma isteğini vücuduma aşılayarak gözlerimi kapadım ve kendimi deliksiz dört saat boyunca uyuduğum uykuya bıraktım.
O testin içerisinde yavaşça beliren kırmızı çizgilerin görüntüsü hala beynimin bir yerlerinde geçip giderken, daha bu sabaha kadar aklımda ve hesapta olmayan o küçücük şey şuan düşünmek için başka bir konu bırakmıyordu bana.
Üzerime yerleşen ağır tahribat hissini sadece Aral'a anlattığımda atabileceğimi biliyordum.
Aral'a anlattığımda ve abime kabullendirdiğimde.
Karnımın içerisinde her geçen saniye şekli biraz daha belirginleşmesi ve bir zamandan sonra tamamıyla bana varlığını hissettireceğini düşününce, sadece saf kuru bir korku duymadığımı anımsadım.
Heyecan..
Evet belkide doğru kelime adlandırması buydu, birazda heyecan duyuyordum.
Eski idil gibi değilde bambaşka bir beden gibi hissediyordum kendimi.
Bana emanet edilen koca bir hediye varmış gibi. Ve o hediye tamda karnımın içerisine bırakılıp yavaşça büyümeye başlıyor, benden başka kimsede bu sırra şahitlik etmiyordu.
Evet belki karşı çıkacak belki istemediğini söyleyecekti, onun tepkisi korkumu daha da büyütürken benim için asıl sorun kesinlikle abimdi.
Hiç bir şey olmamış gibi dayı oluyorum kafasına girmeyecek, alnımdan öpüp beni tebrik etmeyecekti bundan eminlik duyuyordum.
Aral'la telefonla konuştuğumda ona neden söylemediğimi merak edenleriniz varsa, kesinlikle saçma sağan triplere girip ondan gizleyeceğim düşüncesi değildi beni ayakta tutan.
Ne olursa olsun yüzyüze söylemeliydim ve yüzüne bakarak vereceği tepkiyi kavramalıydım, yoksa hiç bir zaman onu tamamıyla istediği düşüncesine ikna olmayacaktım.
Bileğimde gezinen parmaklar ve kulağıma fısıldayan sözcüklerle gözlerimi aralayıp abimin önümde eğilen ifadesine kitlenirken usulca doğruldum ve konuşmasını dinledim.
*"İdil abim niye uyuyorsun bu saatte?"
-"Ne zaman geldin?" dedim sorusunu duymazdan gelip kendim bir soru attım ortaya.
*"Az öncede, gün ortasında ne uykusu bu?"
-"Erken kalktım ya o yüzden, iş görüşmen nasıldı?"
Tamamıyla doğrulup ayağa kalkınca oda kalkmış yüzüne yayılan gülümsemeyle yanıtlamıştı beni."Yarın başlıyorum"
Ellerim hızla boynunu bulup sarılmış bakışlarımı ondan kaçırdığımı anlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAL(+18)
ChickLitGerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan...
