ARAL(+18)

ISLAK İMZA

Selam güzellerim☺️

Öncelikle şuraya başladığınız saati yazar mısınız?

Ve başlamadan oy butonuna basıp hem yeni bölümün erken gelmesini sağlayıp hemde beni için aşağıdaki ⭐ yıldızı parlatır mısınız?

İlk olarak nasılsınız?

Normalde yeni bölümü dün yükleyecektim ama bildiğiniz gibi 2023 seçimleri vardı. Ve bende dahil eminim hiç biriniz bir an bile olsun televizyon başından ayrılmadı. Wattpad panomda da yaptığım duyuruyla zaten bugün yükleyeceğimin haberini verdim. Takip edenler biliyor etmeyenler ise neden gelmedi dedi. Bebekleri wattpad hesabımı takip ederseniz bölüm kitap ve duyurulardan haberdar olursunuz. ❤

Şimdi fazla uzatmıyorum ve hemen yeni bölümü okumanızı istiyorum.

Bölüm sınırı: 3/500 yorum /1.750 oy

Post, Story, Reels videolar içinde buyrun İnstagram hesabımıza.
İnstagram: aynur7_a
İnstagram: aralresmi

Birde yaptığımız reels ve videoları Youtube kanalımıza da atmaya başladık. Onu da takip etmeyi unutmayın.

Aysss bu arada hepinizden 9 milyon olduk💅🤍😘😍

Hepinizi kocaman öpüyorum ❤

Keyifli okumalar✨

♕♕

Yüküm hafiflemiş gibi hissediyorum. Sanki aydınlığımın üstündeki sis perdesi aralanmış, omuzlarıma ağır gelen her ne kadar çok yük varsa onun bir dokunuşuyla tenimi terketmiş gibi.

Yeniden doğmuş gibiyim. Aylarca yaşadığım onca kötü şey bir anda hafızamdan silinmiş gibi. Sanki o moloz yığınlarının altında hiç kalmamışız. Ve belki o moloz yığınları bizi sirkeletip kendimize getirdi gibi.

Gücümün hem tükendiğini hemde bütün bir şekilde vücuduma enerji depolandığını fark ediyorum.

Tükendi çünkü bu adamdan bir saniye daha ayrı kalmaya dayanabileceğimi sanmıyorum. Güçlendim yine çünkü ona bakarken bile içimin titremesi şimdi o kadar çok büyük bir boşluğu kapattı ki Masal ve Ateş ile, her şeyiyle ona benzeyen ve ona benzemelerinden gurur duyduğum iki meleği tutuyorum yanımda.

Tekrar başlamak, hayatımıza yön vermeye çalışırken o kadar acemiyiz ki bunu hem birbirimizi hemde çocuklarımızı incitmeden yapabilmenin çabası içerisindeyiz.

Daha onları doğru düzgün nasıl tutmamız gerektiğini bile bilmeyip, şimdi mucizelerin eseri olan yaşamımıza devam etmeye çabalıyoruz.

Onun gücüyle. Onun enerjisiyle. Onun varlığıyla.

Bana bakarken tebessüm dolan yüzü yanağındaki çukuru o kadar çok derinleştiriyor ki içine gömülmeyi diliyorum.

Gülerken kısılan gözleri o kadar çok tek bir çizgi haline bürünüyor ki ona uzanmak isteyen parmaklarımı abim, Emir ve Yağız'ın yanımda olduğuna ikna etmem için etime saplamam gerekiyor.

Bana olan özlemini fark ettirmemeye çabalasa da her yanına oturuşum parmaklarımla oynayan ellerinin titremesi ve avuçlarının terlemesinden bunu pek de gizleyebildiğini söyleyemem.

Ve daldığını fark ediyorum bazen. Bütün dikkatini yüzüme vermiş beni izlerken yakalıyorum onu çoğu zaman.

İçinde olduğumuz durum komik olmasa bile ben güldüğüm için onunda güldüğü anları yok sayamam. Belki olaya gülmüyor ama benim mutlu olduğumu görmek onuda mutlu ediyor.

Sürekli olarak bana yedirmeye çalıştığı şeyler artık tıka basa doldurduğum mideme bulantı olarak dönerken, aslında vücudumun bu denli zayıfladığını görmek de onu yaralıyordu.