ARAL(+18)

ALIŞMA

SELAM 👋

UMARIM ZEVKLE OKURSUNUZ..

OY VERMEYİ VE BOL BOL YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...🤗

ÖPÜLDÜNÜZ😘

Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤

İnstagram=aynur_7a

♕♕

Adımlarım bir korkak gibi yavaş ve bir hırsız gibi sessiz salon koridorundan içeri kayınca, içine düştüğüm hapisanenin bu kadar lüks olması biraz daha ödümü kopardı.

Evin içerisinin dışarısına oranla kat be kat daha şatafatlı olması karşımdaki adamın ne kadar tehlikeli olduğunu bir yumru haline getirip tamda göğsümün üstüne bıraktı.

Yaşadığım evi düşününce iliklerim titriyor,Ahmet Yörük hatırıma gelincede kanım donuyordu.

Beni vermişti.Yaptığı hatasının bedelini en kolay yoldan ödemeyi tercih etti benimle.Fakat yanlış giden bir şeyler vardı.Yolunda olmayan, eksik ve saçma bir şeyler.Ben daha hatasını bile bilmiyordum ki bedelini ödeyeyim.

Bir insan nasıl bu kadar kolay vazgeçerdi kendi kanından olan birinden.Ben ilerde bir gün ki eğer çocuk sahibi olursam onların parmaklarının değdiği yere dünyayı feda ederdim.Kendimi feda ederdim.Benliğimi ederdim.Peki o nasıl etmedi.

Kulak zarımı zedeleyen kapı çarpıntısıyla aniden arkama döndüm ve karşımdaki silüete baktım.

Korkunç geliyordu bana.Çünkü bana olan tavrı,devamlı gördüğüm insanlık dışı muamelesi bana korkunçtu.Peki dışarıdan öylemi görünüyordu.Tarafsız olmam ona başka bir açıdan bakmam her ne kadar imkansızsada hayır değildi.Yıkılmaz bir görüntüye sahip ve bakınca bile insanın içi titriyordu.Gece karanlığı gözler,aynı ahenge uyan saçlar,yüzünü gölgeleyen sakal,düzgün ve ufak bir burun yay gibi kaşlar.Herkesin hayalini kurduğu bir tipken benim hem iğrendiğim hemde korktuğum adamdı.

Yüzü genellikle dondurucudan çıkmış gibi soğuktu.Kaşları çatık ve suratı asıktı.Çok az tebessüm ettiğine şahit oldum.Ondada dalga geçiyordu benle.Ben bu düşünceler içinde debelenip hayatta kalma mücadelesi verirken gözlerim ona kaydı.

Üzerindeki montu bir hamlede çıkarıp kapı girişindeki beyaz dolaplı vestiyere bıraktı, kapıyı kilitleyip adımlarını uzun koridora yönlendirdi.

Soğuk koridorda kaçma düşüncesi beynimin içerisinde bin bir türlü senaryolar üretirken, sızlayan göz kapaklarımı ovuşturup adımlarımı yanına yönelttim.

Geldiğim oda neredeyse bizim evin üç odasına tekabül eden oldukça geniş, krem ve kahverengi iki tane chester koltukla döşenmiş, salonun ortasında kendine yer bulan beyaz halı ve üzerine bırakılan ahşap büyük orta sehpa, şaşalı avizeler ve zeytin yeşili perdeler ortamı oldukça yaşanılır kılıyordu.

Açık kahve chester koltuğun üzerine oturup, rengi turuncuya çalan arma tasarımlı bira bardağını iri parmakları arasına almış, başını geriye yaslayıp kısa kısa nefesler alıyordu.

Gözlerim geniş odada oturacak bir yer bulmazken, duyduğum sesle bakışlarım tekrar üzerine kaydı "Otur"

Otur mu?Verdiği emirlerin büyük veya küçük olması umurumda değil.Ne de isterdim tamda ağzının ortasına uçan bir tekme atmayı.Saçmalama İdil dedim kendimi uyarıp.Ahmak mısın sen?Adamın tek tokatıyla yere yapışırsın.Düşündüğüm şeylere bakın.Evet evet psikolojim çöp bunu biliyorum ama sizde şunu bilin, bu adamın yanında olup sağlıklı kalmak kolları olmadan bir okyanusta çırpınmak gibiydi.Hayatta kalma şansım her saniye daha da düşüyordu.