Selamlar efeniğm🙈
Ben geldims,hoşgeldims😂
Naberler?
İyiyim bende işte napak cjfjcjfjcjfj
Erken geldim biliyorum 🤧
Her neysa xjdnxnxncnjc heyecanlı mısınız loooğ🙄
Ben çok heyecanlıyım çünkü bölüm çoğk çoğk içime sindi 😏
Tamam şu oy butonuna basın önce ve şimdi okumaya başladım.
Oy sınırı =1000 / Yorum= 3.500 (SATIR ARALARINI DOLDURUN LÜTFEN)
İnstagram= aynur7_a
İyi okumalar aşklarım💃
♕♕
Okuduğum satırlar günlerdir içinde debelendiğim cehennemin alevlerini daha da korlaştırırken buz gibi titreyen ellerimde tutmaya çalıştığım kağıda baktım.
Parmaklarım kağıdı baştan aşağı süsleyen kurumuş kan üzerinde gezince hiç bir tiksinti duymadığımı fark ettim.
Bu Aral'ın kanıydı. Ve onu kurtarmanın ya da serbest bırakmanın tek yolunu bana bağlamışlardı.
Zihnimim içinden aynı anda binlerce fikir geçip giderken ya bu Mert'in bir oyunu ya da benimla dalga geçiyorlar diye düşünmeden edemedim.
Ona güvenmemin yapabileceğim en büyük ahmaklık olduğunun bilincindeyken, içeri gidip Emir'e ve içerdeki herkese söyleme düşüncesi ile aydınlandım.
Tek bir şey haricinde. Notta eğer onu kurtarmak istiyorsam sesimi kesmem ve onu takip etmem gerektiği yazıyordu.
Ya onlarda işin içine girdiğinde Aral'ı kaybedersem. Bu ikinci ihtimali gözümün önünden silip hızla elimdeki kağıdı katladım ve zorlukla yutkunup aynaya yansıyan zavallı halime baktım.
Ne kadar da çaresiz duruyordum.
Daha önce hiçbir şeye bu kadar değer vermediğim gibi birini kaybetmektende bu kadar korkmamıştım.
Kısa bir zaman içinde benim tüm dünyam haline geldiği gelip, beni kendimi nasıl da bağımlı hale getirmiştim.
Ali'nin Eylül'ünü kaybetmesi oturdu yüreğime.Günler birbirini kovalasada hala acısı ilk gün ki gibi taze ve hala kabullenmiş sayılmazdı.
Benim durumu onunla kıyaslayacak olursam çok daha içler acısıydı.Ben her şeyimle ait olduğum adamdan hamileydim.Üstelikte ikizlere.
Hızla kafamı meşgul eden düşünceleri eskitilmiş bir rafa kaldırıp sapsarı kesilen yüzüme, sonrada korku nezaretinde ki gözlerime baktım.
Hayır kesinlikle şuan aptal düşüncelere girip saçma sapan kararlar almanın vakti değildi.Kendimde olmalı ve derhal içeri gidip olanları herkese anlatmalıydım.
Lavabo duvarına bıraktığım bebek ayakkabılarını da kağıtla birlikte elime alırken hızla ayaklandım ve kapıdan çıktım.
Çıkışım her ne kadar hızlı ve ani olduysa da duruşum o kadar birdenbire kesildi.
Az önce içeri giren adam merdivenlerde durmuş öylece gözünü kapıya dikmişti.
Bakışlarım onunla kesiştiğinde iliklerime kadar eridiğimi,tüm zerelerimde bir buzlanma hissettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAL(+18)
ChickLitGerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan...
