ARAL(+18)

KARŞILIK

Selam👋

Arayı biraz fazla açtığımın ne yazıkki farkındayım ama bunun en önemli nedeni bir türlü yazacak psikolojiye girememem.Her ne kadar toparlamaya çalışsamda elimden gelenin fazlasını yaptığıma emin olabilirsiniz...Bundan sonra arayı bu kadar açmamaya özen göstereceğimi bilmenizi istiyorum.

Yorumlarınızı çooookk özledim.3802 kelime yazdım umarım zevkle okursunuz...

Başlamadam önce şu aşağıdaki yıldızı parlatırmısınız benim için🤍

Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤

İyi okumalar🙏😚😘

♕♕

Günün yorgunluğu kendini gecenin kucağına bırakırken tüm ağırlığınıda kendiyle beraber yükledi sanki omuzuma ya da omuzumuza..

Her zamankinden biraz fazla yorgun ve her zamankinden biraz fazla ağır.

Garip bir şekilde duygu değişiklikleri göstermeye başlamıştı.

İlk duyduğunda hüzünlü ifadesi ortalara doğru umursamazlığa çevrilmiş,sonlarda yine buruklaştı.

Aldığı haberin etkisi mi yoksa kafasında kurduğu zindanların yüksekliğimi bilinmez ama biraz daha soyutladı kendini. Yani en azından içeceği kahveyi yapmak için öncelikle atıldığımda, krem koltukta uzanıp ellerini bacaklarının arasına alarak çoktan uyumuştu.

Uyandırmak mı işte onada ben kıyamadım.

Uyurken aldığı kısa ve solgun nefesleri, ifadesiz yüzü ve zararsız suretiyle ne kadarda masum göründüğünün farkında mıydı acaba..

Ne kadar masum ve ne kadar temiz....

Kısa kısa aldığı nefesler göğsünü bir şişirip bir indirirken, kulağımdaki etkileri ise her zamankinden daha ağırdı.

Kahve fincanlarını sehpanın üstüne bırakıp bir dizimi kırarak önüne eğildiğimde, parmaklarım isteğim dışı iri ellerini bulup avuçlayınca üzerine küçük bir öpücük bıraktım.

Gözleri ise küçük bir an için aralanıp beni yanına çekerek sert göğsüne bastırınca, nefesim koca salonda buz tuttu.

-"Kahve yaptım"

*"Şışşh uyu"

Yanağımı esir alan tebessümle söylemine cevap vermeye çalıştım ki cümlemi yarıda kesti."Ama"

*"Uyu"

-"Uykum yok ki"

Konuşmadı,başı boynumda elleri karnım da ve sıcak nefesleri kulağıma doğru yol alırken buldum kendimi.

Kalçamın isabet ettiği yeri söyleme gereği bile duymuyorum çünkü o başlı başına etkliydi bende.

Tek elimi boynuma çekip çenemi üstüne yasladım ve diğer elimi de onun karnımdaki eli üstüne bıraktım.

Daldım. Dalgınlıkla beraber geniş bir rehavet çöktü üstüme. İçinde bulunduğum uyku halini ise aradan ne kadar zaman geçtiğini bilmeden kulağıma gelen fısıltıları mantıklı cümleler haline getiren zihnimi fark edince anladım.

*"Güzelim hadi kalk."

Bana bir şey söylediğini biliyordum ama ne kadar çabaladıysam da cevap veremedim.