ARAL(+18)

CADASIL

Selam,🖐

Bu bölüm gözyaşı dökerek her satırını hissede hissede yazdığım ilk bölüm.O yüzden düşünceleriniz ve yorumlarınız her zamankinden daha kıymetli♡💜

Öpüldünüz😘😍

Başlamadan aşağıda ki minik yıldızı parlatıp,oy vererek destek olur musunuz?"

Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤

İnstagram= aynur7_a

İyi okumalar🤗

®®

Burnuma dolan yoğun şampuan kokusu, boynumda hissettiğim ağırlık ve kulağıma gelen fısıltılarla gözlerimi açtığımda kelimeler artık daha bir anlam kazanmaya başladı.

*"Hadi ama uyan artık"

Yönünü boynuma çeviren bir kaç iri su damlacığı tenimle temas ettiğinde, yumuşak sırtımın yaslı olduğu Aral'ın yarı ıslak göğsünü fark edince arkama döndüm ve hala bile uyumak ve uyanıklık arasında savaş veren beynime gerekli uyarıları yapıp çoktan mağlubu olduğum o savaşı kazanmaya çalıştım.

Çoktan uyanmış, gözlerinde en ufak bir uykusuzluk sızmamasıyla beraber duşta almış,uyanık kalma konusundaki tüm şartları kendi lehine çevirmişti.

-"Günaydın"dedim her nasıl uyanık kalmaya çalışsamda bedenime musallat olan ağrıyı atamadığım gibi ölümüne kadar yatakta kalmayı istiyordum.

Sanırım bu düşüncemin üzerinde dışardaki havanın çok büyük etkisi vardı.

Masmavi gök yoğun kara bulutlara teslim olmuş, arada bir gelen gürültülü şimşek sesi ve yorganın verdiği sıcaklık hisside buna eklenince ortaya eşsiz bir uyuma imkanı sağlanıyordu.

Başımı boynunun omzu ile birleştiği yere gömüp önce minik bir öpücük bıraktım,elimi beline sarıp öylece kısa kısa nefesler aldım.

*"Bu ne güzel bir sabah.Günüm daha önce hiç bu kadar aydınlanmamıştı."

-"O zaman bırak da benimki de aydınlık kalsın.Biraz daha uyuyalım"

Gözlerimi kapatıp kısa kısa soluklandım.

*"Yok ya uyanığa bak"

Bir yandan beni olanca gücüyle sert göğsüne bastırarak parmaklarını saçlarım arasında gezdiriyor, diğer yandanda bacaklarını ince bacaklarım üzerine dolayıp hareketlerine tezat o cümleleri kuruyordu."İdil bak ilk günden bozuşucağız senle, hadi kalk"

Saçlarım arasında gezinen eli yavaş yavaş önce ensemde sırtıma kaymış, devamındaysa parmakları bel boşluğumda dairesel hareketlerle gezmeye başlayınca yönünü boynumdan belime kadar yönlendiren ağrı harekete geçip, az önce yaşan mücadelesi veren tenim şimdi ise dinç bir hal aldı.

Önce belindeki elimi çözüp başımı boynum arasından çıkardığımda hareketlerimi karşılıksız izledi, daha sonra ise bir hamleyle oda doğrulup yanıma biraz daha sokuldu. "Doktor çağırayım mı, gerçi senin doktorun burda ama en azından yorgunluğun için belki biraz kendine gelirsin"

-"Maşallah egon yer çekimine meydan okuyor."

Dudakları arasından sesli bir kahkaha dökülünce devam ettim. "İyiyim ben ama biraz daha uyumama izin verirsen daha iyi olacağım."