ARAL(+18)

AFFET

Selam benim bebeklerim 🥺🖤

Başladığınız saati yazar mısınız?

Sizi çok özledim. Ve biliyorum sizde çok özlediniz. 🥺

Aldığım mesajlarınız o kadar özel ki. Hepinizi öpüyorum. İyi ki varsınız 🖤

Bu gece Aral'a doyacaksınız söz😎😍

Tam 7. 100 kelime🤗

Şimdi  başlamadan önce herkes bana bir 🌼 papatya atabilir mi?(bölümü okuduğunuzda nedenini anlayacaksınız)

Sizi daha çok bekletmek istemiyorum. Tam 4 milyon okunmayı aştık. Bu bölüm bu koca aileye gelsin 💞

Umarım hala Aral'ın tanıtım ve düğün videosunu izlemeyenleriniz kalmamıştır. Videolar instagram hesabımda. Muhakkak göz atın.
İnstagram: aynur7_a

Duyurular için wattpad hesabımı takip etmeyi unutmayın 🙏

Bölüm sınırı:  1.000 oy ve 3.500 yorum

İyi okumalar 🙏

@/aral.fc
@/aynur7_a
@/aralresmi
@/arall.erge
@/idill.erge
@/eemir_karnas
@/yyagiz_arpat
@/aliya_azrak
@/gunes.rollas
@/aali_kirhan
@/ccagdas.yoruk
@/aral.erge_idil.erge

♕♕

Camın arkasından kadının uzaklaşmasını izleyen gözlerim yavaşça mektubu koyduğu ağacın arkasına kayarken ne düşüneceğimi bilemez durumdaydım.

Hemen arkamdan bana melül gözlerle bakıp eski sevgilisinin adıyla seslenen adamı mı yoksa korkulu rüyam haline gelen ve kim olduğunu bile bilmediğim, kara bir gölge gibi beni takip eden kadını mı düşünmeliydim? Açıkçası pek karar verdiğim söylenemezdi.

Ona o zarftan ve kadından tekrar bahsetmenin ne kadar akıllıca ve gerekli olduğunu bildiysemde kırgınlığım ağır basmış, dudaklarım aralansada tek kelime dahi edemedi.

Perdeyi tüm kötü anıları bir kir gibi yaşadığım cehennemin üzerine çekerken yavaşça koltuğun yanına geçtim ve bir kez bile olsun Aral’a bakmadım.

Zihnimden geçen en azından oyalanmak adına televizyonu aç önerilerine gayretsizliğimi sunarak karşı çıktım.

Kafamın içini dolduran karmaşaya şimdi yeni sesler ekleyemez ve kendimi yeni bir cehenneme itemezdim.

Onun oturduğu yataktan kalkıp komidin üstündeki kurabiye tabağını tutarak yanıma geldiğini gördüğümde de önüme dönmüş ve hiç bir şekilde iletişim kurmamaya çalışmıştım.

*"Aslında tek dakika ayrılmadım fırının yanından. Ama sanırım fırın ışığı yanılttı beni." dedi konuşmaya başlarken derin bir nefes alıp elinde tuttuğu tabağı bana uzattı." Yanmadılar ama biraz fazla kızardılar. "

Gözlerim tabağın içindeki fazlaca kızarmış kurabiyeler üzerinde gezerken  alma girişiminde bulunmadan onu dinledim. "Senin kadar güzel şekil vermeye çabaladım fakat becerikli olduğum söylenemez. Yine de beğenirsin bence."

Gözlerimi devirerek bakışlarımı kurabiye tabağından ona çevirince pür dikkat kesilip bana yaramazlık yaptıktan sonra af dileyen çocuksu gözlerini gördüm.

Ne kadar korkar ve ne kadar da af diler gibi bakıyordu. Hatasını inkar etmiyor aksine kabul ediyordu ama her ne yaparsam yapayım kırılan kalbimin parçalarını değil bir araya getirmek daha toplamak için bulamıyordum bile.

Bana uzattığı kurabiye tabağını avuç içimin yardımı ile tekrar ona doğru iterken, çalmaya başlayan telefonumla ayağa kalkıp yatağın yanına yürüdüm.