HAZIRLIK

50.5K 2.1K 4.3K
                                    

Selam

Yeni bölüm geldi.

Oy sınırı 1000 / Yorum 3.500

Harf hatalarını mazur görünüz.

İnstagram: aynur7_a

Wattpad hesabımı takip ediniz.

Oy verdiniz mi?Satır aralarını doldurmayı unutmayınız.

İyi okumalar.

♕♕

Çalan kapıya doğru giden Aral'ın heybetli vücudunu izlerken istemsizce yanaklarıma sıcacık bir tebessüm düştü.

Biri bana daha önce bu şehir eşkiyasının bu denli yumuşayıp şimdi giymem için aldığı şort ve crop topu almaya gittiği söylese herhalde inanmadığım gibi birde üzerine dalga geçerdim.

Her geçen gün bana olan bağlılığını daha farklı bir mertebeye taşıyor, en önemliside bana karşı koyma konusunda verdiği savaşına kendi yenik düşüyordu.

Ona tutulma konusunda bende aşağı kalır değildim ama onunkinin bambaşka bir boyutta olduğunu devamlı olarak yaşadığımız birliktelikler bir yanada her seferinde bana sanki İlk kez dokunuyormuş gibi hissettirmesinden anlıyordum.

Hala bile elleri tenim üzerinde gezinirken ürperiyor, heyecanlanıyordum.

Ona duyamadığım doyumsuzluk belki hiç olmadığım kadar bana cinsel arzu aşılatıyordu.

Evimi bastığı andan bu yana yaşadıklarımızı göz önüne aldığımda celladımın,daha doğrusu celladım diye nitelendirdiğim valrlığın göğsünde bana kocaman bir mucizeyle geldiğini yeni yeni idrak ediyordum.

Karnımdaki miniklerin ondan parçalar taşıyıp belki de sadece ona benzemesi tek temennimken,Mert'in bir an önce bulunup,abim ve Aral'ında arasının düzelmesi tek dileğimdi.

Her saniye üzerimde gezinen gök karası gözlerinde tüm ayıplarımı gizliyor, beni sarmaladığı koca elleriyle tüm korkularımı üstümden atıyordum.

Kendimi İdil okarak gördüğüm andan bu yana ilk kez ayaklarım bu kadar sağlam basıyordu yere.

Devamlı olarak ay sonunu geçirme düşüncesiyle geçen zamanım ilk kez bu adamla beraber olduğumdan beri sadece anı yaşamak için ilerliyordu.

Onunda kırık ve kırgın yanlarının tamda ailesinin göğsüne bıraktığı o koca delik olduğunu görüyordum ama o yaraları hiç açılmamış saymamında tek yolunun karnımda taşıdığım mucizelerin görevi olduğunun farkındaydım.

O nasıl ki benim boşluklarımı kapayıp her zerremi kendiyle doldurduysa bende onda kalacak, her zerresine işleyecektim.

-"Aral" dedim oturduğum koltukta oluşan bir kaç dakikalık sessizlik beni korkuturken, kapanan kapı sesi ve elinde taşıdığı poşetlerle bana doğru gelmesini izledim.

ARAL(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin