Selamlağğğrrr🤍
Naberler? Ksdjajsjdjs
Okey biliyorum yine beklemiyordunuz çünkü ben bile beklemiyordum.Bölümü bu gün sabah saatlerinde bitirdim ve bu akşamdan beride düzenlemeleriyle uğraşıp yüklemek istedim.
Heyecanlısınız evet ama geçmeden şu aşağıya bana bir kalbinizi bırakın bakim.❣️
Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤
Tamam hadi okuyun bakem 😚😘
şurda bir yerde bir yıldız⭐ olacaktı önce ona basınız ardından ise satır aralarını boş bırakmayıp okuyunuz.🧡🤍
Öptüm hepisinizi muahhhh😘😚
®®
Yavaş yavaş boynuna doladığım ellerimi geri çekerken, gözlerim bir ara Aral'ın kan kusan bakışlarıyla kesişmiş ama o sanırım bu gün ettiğimiz tartışmayı göz önünde bulundurarak bir şey söyleme teşebbüsünde bulunmadı.
Kesinlikle bu sakinliğini ettiğimiz kavgaya bağlıyor yoksa kendini bu denli dizginlemesinin çok da normal bir şey olmadığının bilincindeydim.
Emir ile Yağız'ın hem korkak hemde ürkek bakışları bir benim birde Aral'ın üzerinde gezinirken, her an bir hamleye yeltenecekmiş gibi onlarda endişe içerisinde izlemekle kalmışlardı.
Emre'nin güven dağıtan sözlerini bir tek kendim duyduğumdan eminlik bduysamda, sadece akıttığım gözyaşlarım içerisinde ürkekçe bakındım.
Az önce alışıklığımı koruduğum ve bana bağıran o ses tekrardan yakınlığını korurken, Emre nin yarı aralık bıraktığı dış kapı hızla açılmış ve abim içerisinden çıkıp Aral'ın Öfkeden sağa sola saldıracağı o hamleye yeltendi.
Hızla ona doğru bir adımda bulunup yüzüne bir yumruk savurduğunda öfkeyle konuştu. "İçimde kalmıştı."
Emir, Yağız ve Emre'nin aniden araya girmesi bir yana da, bende refleksle hızla Aral'ın belini tutup abime doğru bir adımda bulundum ve nefret saçan ifademi üzerine bıraktım."Ne yapıyorsun sen? "
Daha devamını getirmek için yeltendiğim cümlelerim Aral'ında hızla ona attığı adımla kesilirken, hatırladığım manzarada abimin yüzüne savurduğu yumruğun yanında ortada kalan kişilerin ikisine de yaptığı sakin ol telkinleriydi.
Karı göğsü hızla ellerim arasından sıyrılıp konuşmaya başladığında duyduğu öfkeyi tarif edecek bir şey olduğunu şuan için sanmıyorum "Bırak"
Ateş karası gözlerini Emir'in üstüne çevirerek öfkeyle konuştuğunda, şuan abimi parçalamak istediğine neredeyse emindim.
Gözlerim her ikisinin zoraki tuttuğu Aral'ın katı gövdesinden abimin soğuk suratına kayarken, dudağının sağ kıvrımının altından usulca akan kan damlaları ve Aral'ın kaşının altından dökülen damlaya ne kadarda benzerdi şuan.
Anladığım kadarıyla bu davanın asla bir kazananı olmayacaktı.
Bir taraf ne kadar nefret yüklüyse diğeri o kadar zalimdi ona.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAL(+18)
ChickLitGerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan...
