Selam canlarım 👋
Biliyorum bu sefer erken buluştuk ama size kıyak geçmek istedim.Daha doğrusu mutlu olun diye💝💜
Bölüm benim içime sindi umarım sizde seversiniz.💜💗💘
Yeni bölüm duyuruları ve buluşacağımız yeni kitaplar için hesabımı takip edin birtanelerim❤
Oy vermeyi Ve bolca yorum yapmayı unutmayınız🌼💜😘
İnstagram=aynur7_a
♕♕
Odaya yayılan telefon melodisiyle beraber yastığın altında hissettiğim titreşim ile yavaşça gözlerim aralanınca Aral karanlık odada elini uzattığı telefonla alarmı kapayıp, belimdeki ellerini dahada sıktı ve boynum arasına bıraktığı başıyla uzunca nefesler alıp tekrardan kendini uykunun kucağına bıraktı.
Yaptığına gram karşı çıkmadan sırtımı sert göğsüne bıraktığımda, değil gitmesini düşünmek bunun hayalini kurmak bile fazlasıyla zor geliyordu.
Tekrardan kendimi saldığım uyku çalan alarmla tekrardan yarıda kesilince, zar zor araladığı gözleriyle bu kez alarmı ertelemeyip kökten kapatmış, boğuk fısıltıları ve üzerindeki uyku mahmurluğuyla mırıldandı. "Nefesim hadi uyan."
-"Aral uykum var" dedim belimdeki kolunu kavrayıp boynuma bırakarak elinin sırtına küçük bir buse bıraktım ve yan çevirdiğim başımla yüzünü boynum arasına aldım.
*"Gitmem gerekiyor, saat beş"
-"Daha erken, biraz daha kal"
Tamam abimin yan odada olduğunu biliyordum ve eğer yakalanırsak sonda göreceğim film tablosu ödümü koparıyor du fakat onu yanımda görmek başımı göğsüne yaslayıp uyumaktan da güzel hiç bir şey yoktu bana.
*"Güzelim gidip duş alacağım, geç kalmamam gerek"
*"Gitmesen olmaz mı?"
Gözlerim kapalı sadece küçük küçük nefes alıp veriyordum. Konuşmam ise bir tek fısıltıdan ibaretti.
*"Olmaz. Hadi uyan camı kapat."
Yavaşça araladığım gözlerimle bedenimi çevirip, yüzümü göğsüne döndürdüğümde zoraki açık tuttuğu gözlerine baktım ve dudağına uzunca bir öpücük bırakarak, ağzımdan çıkan harfleri dudakları üzerine yönlendirdim "Çok yoruyorsun kendini."
*"O zaman sadece sen yor beni."
-"Ne?"
*"Bir kaşık alsam mı diyorum?" dedi ukala serseri gülüşüyle uykuyu atmaya çalışıyordu.
Bir insan hem uykudan uyanıp hemde bu kadar karizmatik olur mu,sanırım o karizmanın yürüyen haliydi.
Tamam okul yıllarında bazı hocalarıma yürüyen kütüphane ismini taktığım doğruydu ama yürüyen karizma halini ise ilk kez görüyordum daha doğrusu ilk kez seviyordum.
-"Neyden?"
*"Acaba neyden?" alt dudağıma geçirdiği dişleriyle çeneme mini bir buse kondurarak, şortumdan içeri bıraktığı eliylede kalçamı avuçladığında kasteddiği şey dudağıma küçük bir tebessüm düşürdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAL(+18)
Literatura FemininaGerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan...
